Alle reacties

helaas is de datum niet juist de prijsuitreiking vindt plaats op 16 Sept niet 16 Dec

Typisch weer, dat dansers uit de freelance-wereld altijd buiten spel vallen bij dit fonds. Ons kent ons wereldje? zonder jaloezie vanuit mijzelf, denk ik dat er in het freelance circuit ook genoeg prachtige dansers zijn waar niet naar gekeken wordt. jammer.

Over de waarde van kunst
In NRC van 2 september j.l., stelt de auteur van het artikel Het raadsel van de Neanderkrassen (wetenschapspagina) de vraag “Maakten Neanderthalers kunst? Beschilderden ze hun lichamen met pigmenten, hingen ze sierraden om hun nek?”. Hij antwoord met ” Misschien.”
En zegt vervolgens:
“Het maken van symbolische voorwerpen geldt in de menselijke evolutie als ultiem blijk van modern gedrag. Een sieraad of kunstvoorwerp dient alleen symbolische waarde.”

Geen andere waarde, geen economische, maatschappelijke etc. Alleen symbolische waarde. Dat idee vind ik in de discussie die gaande is over de waarde van kunst een hele opluchting. Fijn ook dat het uit een andere hoek komt.

Op zich niet een onlogische set plannen, theater waar minder publiek voor is moet zichzelf beter kunnen bedruipen door hogere toegangsprijzen te vragen. Vraag is dan uiteraard of er überhaupt nog iemand naartoe wil maar dan wordt wellicht ook duidelijk welke producties meer “hobby” zijn en welke niet. Het doel van cultuur subsidies is niet om kunstenaars aan de slag te houden maar hen iets te laten maken waardoor de bevolking cultureel hiermee gestimuleerd wordt en als er niemand gaat kijken…

Anouk, Wat betreft Talentontwikkeling is er mi. wel een motie aangenomen (SP/D’66) waarin wordt afgedwongen dat er met de sector wordt overlegd over de Uitwerking van het Talentprogramma (niet Opnieuw onderzoek). Bussemaker refereert in haar repliek aan de Gezellenregeling bij het Mondriaanfonds (beeldende kunst/individueel), maar dat lijkt voor de Podiumkunsten geen juiste aanpak (collectief/meerder disciplines). Verder meldt Bussemaker steeds dat er nog 18 productiehuizen actief zijn in Nederland, terwijl er slechts 6 met lokale/regionale financiering nog enigs zins kunnen functioneren. Van Belang is dat vele platforms en makers hebben gereageerd op haar plannen, maar dat een gezamenlijke visie en optrekken ontbreekt. In dat gat springt OCenW en ziet de organisatie Cultuur-Ondernemen (met pittige overhead) als de aangewezen ónafhankelijke uitvoerder van de Talentregeling van 5 miljoen.
Als het ‘hele talentenveld’: de briefschrijvers, de (makers)Festivals, Moving Future (dans), de productiehuizen (NAPK) per omgaande met een gezamenlijke aanpak komen, kan er nog wat ‘gered’ worden voor direct productiegeld (incl begeleiding) voor de podiumkunsten.
Verder heb ik het debat gevolgd en de ‘highlits’ in een – ik geef het toe – gekleurd blog op FaceBook gezet, zie voor dat verloop: https://www.facebook.com/joop.kuyvenhoven/posts/911172542231067 Het is een teken aan de wand dat partijen als GL/CDA/PVV/CU niet bij dit Cultuur-overleg aanwezig zijn, ook voor politiek draagvlak moet de sector nu echt gaan zorgen! Informeren die hap!

Dank voor je arendsoog, Marijn. We hebben het bericht, dat inhoudelijk overigens niet verandert, aangepast.

Is toch simpel, Constant? Als je de legenda goed leest: “absolute aantallen bezoek x 1000”. Dus alleen het getal onder “bezoek”moet met 1000 worden vermenigvuldigd. Dat betekent bij toneel bij voorbeeld 449.000 bezoeken van 2.424 voorstellingen.

Goed punt. Wij denken de cijfers van de VSCD juist te hebben overgenomen, maar zullen de VSCD om een toelichting vragen.

vreemd gegoochel met cijfers: 255 duizend bezoeken voor 670 duizend dansvoorstellingen? een gemiddelde van 0,4 bezoeker per voorstelling?

Weten jullie zeker dat genoemde aantallen correct zijn? 670 duizend dansvoorstelling per jaar geeft reden tot grote vreugde, maar met 254 duizend bezoekers, zit het merendeel zonder publiek, en dan wil ik graag weten: waarom stelt de VSCD dat het publiek de weg steeds beter weet te vinden (overigens ook een bijzondere conclusie in het licht vergeleken met de cijfers van 2009 en 2010 van de VSCD)?

Best apart dat de recensies overal zo matig waren dan.

Bedankt voor je uitgebreide aanvulling Daphne!

Ter aanvulling: ik kreeg niet de indruk “dat de meeste aanwezigen sterren van toegevoegde waarde vinden”. De kranten zeggen dat recensies met sterren beter worden gelezen, maar dat blijkt (zo kwamen we te weten) alleen om recensies met 1,2 en 5 sterren te gaan. Simon van den Berg onthulde dat dit maar 20% van de recensies betreft.
Emke Idema betoogde m.i. niet zozeer dat recensenten over haar maakproces moeten schrijven (ik kreeg de indruk dat ze op dit punt niet helemaal werd begrepen) maar vroeg om meer en zorgvuldiger aandacht voor de artistieke ‘strategie’ die kunstenaars ontwikkelen. Dat werk ‘verdwijnt’ als het goed is in het eindresultaat maar moet wel herkend worden om de specifieke kwaliteit ervan te kunnen beoordelen. Niet elke toeschouwer hoeft dit te herkennen, dit is juist de meerwaarde van de professionele toeschouwer. Vorm = inhoud = betekenis, zeker in geval van jonger, meer experimenteel werk. Ze pleitte er daarom ook voor dat recensenten duidelijker zijn over de criteria die ze hanteren en hun maatstaf voegen naar de voorstelling die ze bespreken.
Kennedy sprak zich niet zozeer uit tegen afhankelijkheid van theatermakers ten opzichte van sterren, maar tegen een steeds verdergaande afhankelijkheid van ‘de consument’ in het algemeen, voor wie ook die sterren zijn bedacht. Ze pleitte voor onafhankelijker mentaliteit, ook van kunstredacties.
In haar ontvangstspeech wees ze er terloops op dat haar werk meestal met de gemiddelde 3 sterren is gewaardeerd. Het belang van een voorstelling op termijn, de diepte van de sporen die een werk trekt, valt dus niet af te meten aan het aantal sterren boven een recensie. Maar dat wisten we wel al. En ook dat de positie van de dagbladkritiek steeds zwakker wordt. De vervolgvraag (en opmaat naar het debat van volgend jaar) kan misschien zijn: wat is ervoor in de plaats gekomen, welke experimenten zijn gaande, sluiten ze aan op bewegingen in de kunst en de receptie ervan, en heel belangrijk: welke functies willen we dat de kritiek van de toekomst (blijft) vervullen?

Hoi kunstenaars! Wat een mooi verhaal geweldig, en dat we die
voorbereiding van die oude caravan hebben mee gemaakt. Nog veel
plezier liefs Buf

Ik werd echt spetternat van deze voorstelling

Kleine nuance: in de brief van Bussenmaker staat : “De zorg om de productiehuizen, die in de bezuinigingen van het kabinet-Rutte I zijn gesneuveld, neemt af, constateert de minister. Ze schrijft dat veel gesprekspartners het niet zinvol achten om te investeren in ‘instituten’.” Het is dus nog mogelijk dat de minister zich baseert op andere gesprekspartners dan de jonge makers, hoewel het aannemelijk lijkt dat ook aan deze mensen te verstaan is gegeven dat productiehuizen onbespreekbaar zouden zijn. Zie ook de brief van Festival Cement: http://www.festivalcement.nl/nieuws/reactie-festival-cement-op-ministersbrief-ruimte-voor-talent-in-het-cultuurbeleid.html

Hier is het juryrapport te lezen: http://www.tf.nl/Assets/Uploads/Documents/Juryrapport%20BNG%20Bank%20Nieuwe%20Theatermakersprijs%202014.pdf

Ik vind het nog het ergst om te lezen (in NRC) dat dit enigszins de bezuinigingen van 200!! miljoen repareert…

Ik ga zeker luisteren en kijken. Zelfs als de New York Times, zelfverklaarde beste krant ter wereld en toonbeeld van Amerikaanse zelfgenoegzaamheid, het geen goede voorstelling vindt.

Dit is helemaal geen nieuwe naam! Zo heette het Orkest ook totdat het Holland Symfonia ging heten na een fusie van het Noord-Hollands Philharmonisch Orkest met het Nederlands Balletorkest.