Alle reacties

Te veel thema’s (prijsopdrijving door de farmaceutische industrie, de gezondheidszorg in Nederland, het recht om zelf een waardige einde te kiezen en puur menselijke doodsangst) worden hier met dunne draadjes aaneengeregen. Het resultaat is een voorstelling die heen en weer zwalkt tussen dorre feitenpresentaties, dikopgelegde satire en te achteloos behandelde morele en existentiële vraagstukken. Knap gemaakt maar uiteindelijk nogal hol en steriel.

https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Edward_de_Vere
Hamlet kan niet vaak genoeg gespeeld worden.
Ik kijk uit naar deze opvoering.
Het huidige portret van Shakespeare zou ik graag vervangen zien door het veel geloofwaardiger portret.
Van Graaf Edward de Vere.
Jen Dieng

hoi dit is echt een geweldige recensie
kan er echt niks beters van maken.
al vind ik het wel jammer dat er zo ontzettend veel onzin is

is goed Joey van de buurt

De voorstelling bezocht met mijn groep 8 leerlingen. Ze waren heel enthousiast. “Spannend, onverwachts, knap” zijn hun reacties.
Het laatst duurde wel iets te lang.

Was echt niet grappig

Gisteren naar de voorstelling geweest in A’dam met vrouw en dochter. Wij hebben enorm gelachen, maar ook werden we regelmatig ah denken gezet door genoemde thema’s als vrouwen en homofobie. Hetzelfde geldt voor liegen over het essentiële, maar de waarheid vertelt over het banale; iets wat maar al te vaak voorkomt, zeker ook in de sociale media. Al is hij nog zeker geen rode draad wever als Freek of Youp, voor een eerste poging slaagt hij aardig en zijn stand up comedy kracht weet hij volledig te handhaven. Ik vond het decor en hoe Peter dat gebruikte wel geslaagd; al had de verbeelding vd angst achteraf inderdaad om meer diversiteit kunnen vragen. Al met al kan ik me veel meer vinden in de beoordeling vd theaterkrant en de NRC dan die van de Volkskrant en Het Parool.

Rommelige, weinig samenhangende voorstelling die eigenlijk weinig weet te boeien en ook als satire niet echt overtuigend is. Het format is precies hetzelfde als dat van ‘door de bank genomen’. Eigenlijk matig.

Ik ben met stomheid geslagen als ik lees dat dit stuk gaat over “verborgen wensen en dromen” enz.. en “het masker van burgerlijkheid” dat mensen in de weg zou zitten om een staat van geluk te kunnen bereiken. Zie recensie Luuk Verpaalen.
Waar heb ik gisteren dan naar zitten kijken? Naar goede dansers, dat is buiten kijf maar ook naar een zielloze inhoud en kermis achtig vermaak. Ik zou het eerder een masker van oppervlakkigheid en makkelijk succes noemen. Ik heb het dan niet over de muziek die boeide wel.
Het publiek klapte enthousiast en ging vrolijk mee in de laatste Bollywood scene. Ik werd echter steeds treuriger en verliet de zaal met een gevoel van leegte!

vond er niks aan! sorry

Beste Jim,
Ik kan prima tegen kritiek, maar kleine tauge lord..? Dat gaat wat mij betreft echt te ver.
Dat is geen humor meer.

groet

Daniel Arend

Haha! This review is a joke. I was at the premiere and I think the standing ovation from the audience says it all. Clearly this person who made wrote this review is stuck in a very conservative place and has no idea what ‘progression’ in the arts is. I loved this show and had goosebumps from start the finish. The show is an absolute gem. Congrats everyone involved!

Beste Nuno

Ik kan mij je reactie voorstellen. Ik heb zelf ook getwijfeld tussen drie sterren en vier sterren, maar drie sterren vond ik echt te weinig ivm met het topniveau dat hier muzikaal geboden werd. Aangezien je maar zelden een productie met dat soort topzangers hoort, vond ik dat hier toch vier sterren op zijn plaats was. Dit is idd altijd het dilemma met een sterren-systeem. hartelijke groet, Oswin Schneeweisz

Natuurlijk ben ik bevoorrecht, maar daarnaast volg ik Nita en Barts werk al vele jaren. Deze recensie sluit aan bij mijn eigen beleving en waarnemingen van dit familiedanslab. Alsof er een nieuwe interactievere vorm is opgestaan, die al vele jaren en via vele tussenvormen in de maak was.
Deze vorm leent zich volgens mij voor meerdere ruimtes en gelegenheden naast het theater.

Bij toeval kwam ik dit opinie stuk tegen. Ik heb niets met de theater wereld te maken anders dan bezoeker/toeschouwer. Over oorzaken van slecht bezochte voorstellingen weet ik dus niks. Wel heb ik een idee over specifiek deze voorstelling. Het stuk is, begrijp ik voor tgm geschreven maar blijkbaar wel met de bedoeling dat het een reizende voorstelling zou zijn door het hele land. Dan snap ik niet zo goed waarom er als locatie waar het één en ander zich afspeelt is gekozen voor een stad in carnaval sfeer en dan ook nog specifiek Limburgs carnaval. Een stuk met ook als sub titel: Een duister carnaval. U schrijft over zeer matige belangstelling in Almere en elders las ik over hetzelfde probleem in Amersfoort. Beide steden boven de rivieren waar carnaval niet echt leeft. Ik heb de lovende recensies gelezen en Volle Zalen gezien maar moet tegelijkertijd constateren dat het stuk, wonend in de Randstad niet staat in de dichts bij zijnde theaters. Ook viel het mij op dat het niet staat in steden als Rotterdam en Utrecht. Ik vraag me af of dit, niet net als de zeer geringe opkomst in steden boven de rivieren niet te maken heeft met de keuze van een Limburgs carnaval. Logische keuze op zich voor tgm maar niet wanneer je het stuk door het hele land wilt spelen. Ik vraag me af of er ook een duidelijk verschil zit in opkomst tussen bijv de plaatsen boven de rivieren en in Limburg zelf en of er ook nog verschil is in opkomst tussen een voorstelling in Brabant en België enerzijds en in Limburg anderzijds. Wanneer het bezoekers aantal toch al zo terug loopt, zijn dit soort dingen belangrijk denk ik. Dan kan het een aansprekend onderwerp zijn met goede recensies en bekende mensen maar dan haakt men af op de invulling van één en ander. Hier dus het Carnaval

Beste Loek,

mooie recensie. Sterk geschreven, daar ding ik niks op af. Maar het is blijkbaar langs je heengegaan dat het slotgedicht gebaseerd was op Howl van Allen Ginsberg. Dan is het misschien begrijpelijk dat je niet snapt waar het over gaat, maar het is wel behoorlijk ironisch te noemen dat je je zo aangevallen voelt door een tekst die hèt protestgedicht van jouw generatie naar de eigen hand zet. Of misschien was je nog net te jong; met Bob Dylan ben je klaarblijkelijk wèl bekend.

Jammer dat dit nodig is.

Vier sterren is geen negatief oordeel – sterker nog: vier sterren is m.i. behoorlijk positief. Zinnen als ‘Op zich een prima aanpak, alleen de wijze waarop Breth een en ander invult werkt niet.’, ‘(…) een oubollige muziektheaterstijl die in de jaren zeventig en tachtig misschien door de beugel kon, maar nu niet meer.’en ‘Conclusie: deze Manon is het zoveelste voorbeeld van een operaproductie waarbij de zangers en de musici de wanprestaties van een regisseur moeten compenseren.’ geven mij de indruk dat de recensent niet al te enthousiast de zaal verlaten heeft. De vier sterren lijken zodoende eerder voor de muzikale kwaliteit van de productie te zijn gegeven dan voor de productie als geheel. Zou Oswin Schneeweisz hier misschien wat duidelijkheid over kunnen scheppen?

Mooie recensie! en ook fijn dat ik hem, dankzij het ontbreken van sterren, helemaal moest lezen.

Het is idd niet de eerste x in Amsterdam dat de regie de componist beledigt. Zo ook met Macbeth en eveneens met Trovatore en Don Giovanni.
Moderne regie moet iets toevoegen, of anders liever de traditionele aanpak waarbij de zangers zich ook meestal erg prettig voelen.
Dirigent, koor en orkest vond ik op hoog niveau, maar Oliemans is een miscast als Lescaut. Tegenwoordig zijn we al blij als een tenor de noten haalt blijkbaar, maar van elegance en finesse was geen sprake. Behoorlijk rechtdoor dus. Westbroeks stem lijkt zo breed te worden dat ze alles moet meenemen naar de hoge noten, klinkt erg vermoeiend. Daarnaast zijn de middentonen vaak niet goed te definieeren. Groot geluid, maar niet voor mij. Muziek blijft overweldigend maar de productie ontroerde mij allerminst.