De voorstelling Reis opent met een lege speelvloer waar zangeres Aïda Dao haar grote tassen neerzet. Haar reis is voorbij, het is tijd een thuis te creëren. Dat doet ze niet alleen met doeken, spullen en instrumenten uit haar thuisland Burkina Faso, maar vooral met zang en ritmes. Zo kun je overal een thuis maken. (meer…)
Schoenen uit bij de voordeur! We betreden het huis van Marco (Marco Migliavacca) die zich klaarmaakt om te gaan slapen. Zodra hij indommelt, komt de lampionaio (lantaarnaansteker) om de lantaarns aan te steken. Het duurt echter niet lang voor de duisternis terugkeert en de voorstelling Lampionaio van theatergezelschap Sprookjes enzo overgaat in een oogstrelend magisch schouwspel tussen licht en donker.
In de premisse wil Marco later als hij groot is ‘Lampionaio’ (lantaarnaansteker) worden. Tijdens de voorstelling komt dit niet zo goed uit de verf, maar dat stoort niet. Marco’s fascinatie voor zowel licht als donker is onmiskenbaar. We zien namelijk een poëtische zoektocht hoe beide elementen samen kunnen zijn. Het publiek gaat daar ook moeiteloos in mee. Of de hele voorstelling een spannende en kleurrijke droom is, laat de groep in het midden.
De spanning zit niet alleen in het verhaal, maar ook mooi subtiel in de vormgeving. Bijvoorbeeld in de kleding van het licht en donker (Alice Erlanger & Ilke Teerlinck) die samen een volledig pak zijn. Samen met de rekwisieten, zoals een heus zeilschip en een aantal magische huisjes, zijn ze zichtbaar met veel fantasie en zorg gemaakt door Margot de Group. Het simpele decor, bestaande uit een kleed, eikenhouten schommelstoel, salontafel en ladekast, brengt direct een huiselijke sfeer en geeft de acteurs alle ruimte voor indrukwekkende trucs, acts, fysiek spel en grappige achtervolgingen.
Het is knap hoe de acteurs dit jonge publiek 45 minuten lang weten te betoveren met hun (visuele) spel en enthousiasme. Ze lijken de zaal steeds goed in de gaten te houden. Ze weten niet alleen wanneer het nodig is om het publiek wat te laten doen, ze weten ook precies wie uit het publiek deze extra aandacht nodig heeft of kan gebruiken.
Als je net iets verder kijkt dan het visuele spektakel met circusacts en objecten, gaat de voorstelling ook over twee elementen die lijnrecht tegenover elkaar staan. Het licht en de duisternis die elkaar leren te erkennen, accepteren en begrijpen. Het mondt uit in een vriendschap die gevierd wordt met het meest indrukwekkende spel tussen licht en donker, namelijk onweer.
Foto: Rudi Schuerewegen