De Belgische cartoonist Kamagurka staat momenteel behoorlijk in de belangstelling. In het Noordbrabants Museum is sinds 28 juli een overzichtstentoonstelling van zijn werk te zien, die al de nodige media-aandacht genereerde. Daarnaast staat hij ook op Theaterfestival Boulevard met een voorstelling die dezelfde titel draagt als de tentoonstelling: Voorbij de grenzen van de ernst. Die voorstelling valt helaas nogal tegen.

Hoewel ook actief als beeldend kunstenaar en theater- en televisiemaker, is Kamagurka, pseudoniem van Luc Zeebroek, vooral bekend om zijn cartoons. Die cartoons kenmerken zich door absurditeit en meligheid. Op het podium overheerst bij Kamagurka die laatste. In Voorbij de grenzen van de ernst dist hij een hoop flauwe grappen en anekdotes op, waarbij seks een terugkerend thema is. Hij vraagt of er iemand weleens seks heeft gehad in de file. Hij wel, maar dat viel tegen: hij kwam zo snel klaar dat hij geflitst werd. Veel hoger dan dit wordt het niveau niet.

Kamagurka gaat ook de interactie aan met het publiek. Daarbij is hij vooral erg gemakzuchtig. Hij stelt een open vraag aan de zaal, zoals ‘wat zijn de grote problemen van deze tijd?’, om vervolgens de antwoorden die gegeven worden te ridiculiseren. ‘Schaarste!’ roept een vrouw achterin naar aanleiding van de vraag over de grote problemen. ‘Waarvan dan?’ wil Kamagurka weten. Ze zegt iets over grondstoffen en drinkwater, waarop Kamagurka een van zijn flesjes water naar achteren laat doorgeven ‘want mevrouw heeft kennelijk dorst’.

Kunsthistoricus Kim Ouweleen schreef een boek over Kamagurka en noemt hem in een recent artikel tegendraads en rebels. Die typering doet wat vreemd aan in het licht van deze voorstelling, want de humor die Kamagurka hier laat zien is vooral erg braafjes en belegen. Een schuine mop over een pastoor die kinderen misbruikt kun je anno 2018 toch amper meer zien als een provocatie. En de echte hete hangijzers van het moment laat Kamagurka juist links liggen. Het grote probleem van deze tijd is volgens hem niet schaarste of klimaatverandering, maar eenzaamheid, een nogal willekeurig aandoend onderwerp, dat hij vooral lijkt te noemen om een nieuwe reeks moppen te berde te kunnen brengen.

Het publiek lacht over het algemeen gul om Kamagurka’s flauwiteiten, maar loopt al met al toch ook niet over van enthousiasme deze avond. Aan het einde van de voorstelling vraagt de cartoonist of er verder nog problemen zijn die het publiek opgelost wil zien. Niemand reageert, waarop Kamagurka snel de boel afrondt: ‘Nee, ik ook niet, dank u wel!’

Foto: Kamagurka