Sinds 15 december zijn alle theaters in verband met de coronamaatregelen opnieuw gesloten voor publiek. Repeteren mag nog wel, maar in plaats van te gaan try-outen en in première te gaan, gaat een voorstelling nu vanuit de repetitieruimte rechtstreeks ‘de ijskast’ in. Maartje en Kine hebben hun programma Hoge Noot een jaar vooruit geschoven, maar verwachten op spiergeheugen snel weer ingespeeld te zijn.
Maartje & Kine zijn uitstekende muzikanten. Ze beheersen vele instrumenten, waaronder de accordeon, de viool en de fraaie basbalalaika. Ze zingen ook goed en hun stemmen kleuren mooi bij elkaar. Op die manier weten ze vrolijke en pakkende liedjes te brengen en een fijne sfeer neer te zetten. In het maken van grappen en het bespreken van de politieke actualiteit zijn ze helaas een stuk minder sterk.
Vibrato! is alweer het derde programma van Maartje de Boer en Kine Handlykken, die samen optreden sinds 2012 en tegenwoordig ook regelmatig op radio en televisie te vinden zijn, onder andere bij De Wereld Draait Door. De show heeft een helder en goed uitgewerkt thema, dat mooi aansluit op de professionele muzikale achtergrond die beide vrouwen hebben. Centraal staat de kracht van vibratie, oftewel de samenhang tussen muziek en emotie: hoe bepaalde tonen en klanken automatisch een bepaald gevoel oproepen, zoals vreugde, dreiging of woede. Verschillende emoties passeren zo in de loop van de avond de revue, die telkens treffend muzikaal worden geïllustreerd, vaak met behulp van herkenbare deuntjes, zoals de dreigende tune van het NOS-journaal.
Maartje & Kine zetten zichzelf neer als cabaretiers. Vibrato! zit vol met grappen en de twee zoeken regelmatig de interactie met de zaal. Helaas ligt hier nu juist niet hun kracht. Bij de grappen komen ze vaak niet veel verder dan flauwe woordspelingen – Vindikut voor Vindicat – en de een-tweetjes met toeschouwers verlopen ronduit stroef en halen zo onnodig de vaart uit het programma, met name in het eerste deel.
In het tweede deel van Vibrato! gaat het uitvoeriger over de actuele politiek en de wereld van nu. Ook dat blijkt niet de sterkste kant te zijn van Maartje & Kine. Ze komen niet veel verder dan het herhalen van clichés: Donald Trump die zich zorgen maakt om zijn te kleine piemel, Thierry Baudet die dweept met zijn zakje lavendel. Een op zichzelf pakkend lied over ‘dokter internet’ is al evenmin erg origineel qua inhoud. Het gaat over het feit dat we tegenwoordig meteen het internet opduiken als we denken iets onder de leden te hebben, en onszelf dan allerlei nare ziektes aanpraten. Dat doen we inderdaad, maar toch zeker al wel een jaar of tien.
Samenvattend luidt het advies aan Maartje & Kine: doe maar niet zo grappig en doe maar niet zo politiek. Het talent van dit duo ligt bij het maken en performen van mooie liedjes, waarmee prima een fraai en bezoekenswaardig kleinkunstprogramma samen te stellen valt. En laat de humor en het behandelen van de actualiteit over aan anderen.
Foto: Corne van der Stelt
Maartje en Kine moeten uitsluitend muzikaal vibreren
Keiharde conclusie na het zien van ‘Vibrato’ in de kleine zaal van De Kring. Maartje en Kine zijn niet leuk. Wanneer ze die niet bestaande kant van hun talent proberen te etaleren, gaat het geheid mis. Dat was enkele jaren geleden al duidelijk te merken toen ze om nooit opgehelderde redenen werden aangezocht om het programma ‘KringProef’ in De Kring te presenteren.
Maar niet getreurd. Muzikaal staat het damesduo als een huis. In ‘Vibrato’ onderzoeken ze waarom de wereld zo heftig vibreert. Zo lang Maartje en Kine dicht bij de muziek blijven, is er niets aan de hand. Maar het gaat faliekant mis als ze trachten leuk te zijn ten koste van Thierry Bodet (we weten inmiddels wel dat dit een eigenaardig soort plasser is, JP) en de interactie aangaan met het publiek.
Het is mij niet duidelijk waarom ze na twee eerdere niet bepaald geslaagde programma’s zo krampachtig vasthouden aan de aanduiding ‘cabaret’. Beste dames, laat die ongein ondanks het overdreven gehinnik in De Kring varen, en concentreer je en ontwikkel je op het terrein waarin jullie excelleren. De muziek dus. Naast een scala aan instrumenten, keurig achter hen uitgestald, zingen ze zeer verdienstelijk en op de Theaterkrant wordt terecht gesteld dat die stemmen heel mooi bij elkaar kleuren. Waarom dan toch nog dat oubollige pad vol valkuilen van de humor bewandeld? Bedenk dat dat mensen die per se lollig willen doen dat in wezen zelden zijn. Humor moet je aan de kont hebben hangen, anders blijft het een gekunstelde bezigheid. Met een grap en grol op zijn tijd om de muzikale uiteenzettingen wat extra te kleuren is niets mis, maar laat je daardoor niet afhouden van het hoofddoel:het publiek ende lering en vermaak te dienen op het gebied van de rijke muziekgeschiedenis. Laat de wereldpolitiek, de moderne man-vrouw-verhoudingen en Trump lekker over aan minder getalenteerde beroepsgrapjassen van het type waar Johan Derksen zo’n gruwelijke hekel aan heeft en voer ons, het naar kwaliteit smachtende publiek, verder mee in die nooit geheel opgehelderde geheimzinnige wereld van Mozart, Vivaldi en Bach. Dat Bach de veel luchtiger opererende Vivaldi minachtte en hem als een soort Marco Borsato en Rene Froger beschouwde, is geen grap, maar een leuke onthulling die geheel past in een echte muzikale vibrato waar Maartje en Kine zich verder op dienen toe te leggen. Dat neemt als bijkomend voordeel de ongetwijfeld de nu nog aanwezige onderlinge spanningen weg. Muzikaal verstaan de dames elkaar uitstekend, maar als de ene helft in een poging grappig te zijn nauwelijks uit haar woorden komt, leidt dat bij de andere helft duidelijk zichtbaar tot irritatie. Gebruik dat aangekondigde evaluatiemomentje dus liever voor overleg over een drastische koerswijziging, en wees er dan van overtuigd dat ik bij de volgende eerste echt vibrerende etalering van jullie ware talent net als bij deze show op de eerste rij zit en elke noot ontsproten aan jullie rijke instrumentarium zorgvuldig absorbeer en lang daarna blijf koesteren als een kostbaar theatersieraad. Afgesproken?
Zijn er überhaupt dingen die je wel leuk vindt Jaap? Elk stukje van jouw hand is zuur.
Wij begrijpen de heren Nieuwenhuis en Pleij niet waar ze de humor van de dames M&K bekritiseren. En ook nog willen bepalen hoe en wat M&K wel en niet moeten doen in hun volgende programma. Bovendien: smaak en gevoel voor humor kunnen en mogen verschillen, toch? Door op bovenstaande wijze de (überhaupt een) voorstelling te beschrijven, kunnen mensen op het verkeerde been worden gezet en missen daardoor een heerlijke theateravond. Gisteren hebben wij in Zoetermeer een enorm leuke en geweldig muzikaal optreden beleefd! Wat een energie! Daarom ons vrijblijvende advies aan een ieder: lekker deze dames in het theater gaan zien!!
Vrijdag 8juni 2018
Voorstelling bijgewoond super leuk
Goede interactie met het publiek muzikaal erg sterk vullen elkaar sterk aan improviseren goed en zeker goede teksten bij de muziek.
Ze verdienen zeker een groter plubliek