De eerste editie van de Urban Dansdagen vond afgelopen weekend plaats in het Parktheater in Eindhoven. Het evenement koppelt onder andere het NK Breakdance aan workshops, panels en showcases in de verschillende urban disciplines. Ook de voorstelling Adrenaline van The Ruggeds kwam nog een keer terug in thuisbasis Eindhoven, de stad waar urban een van de speerpunten van het cultuurbeleid is.
Adrenaline op zaterdagavond was uitverkocht, en op zondag liep het publiek in en uit bij het Parktheater tijdens de workshops, showcases en battles. Met name de zondagmiddag trok veel kinderen, die soms samen met hun ouders gretig de lessen volgden van onder andere Delphine ‘Dey Dey’ Nguyen – language no problem, want je luistert naar het lijf.
Naast de workshops bezochten veel van hen ook theaterdansstukken. Er werd ook gebattled: de Free in the Style competitie werd gewonnen door Vreemdelingenlegioen 2.0. De crew battle op het NK Breakdance werd gewonnen door The Ruggeds, en Bboy Lorenzo won de Kids Battle.
Op zaterdag openden de Urban Dansdagen met een ontmoeting. Theaters en ondersteunende instellingen konden via een reeks pitches kennismaken met urban makers, festivals en organisatoren. Presentator Terence ‘Machete’ van Lange, breakdance en housedance docent bij de Eindhovense koepel voor jongerenwelzijn en -cultuur Dynamo, zette eerst heel kort uiteen hoe het urban veld is onder te verdelen in drie scenes, namelijk battle, streetdance en theater. Hij liet daarna het woord aan enkele sleutelfiguren in dat veld om via hun verhalen te komen tot een overzicht van urban over de volle breedte.
Tyrone van der Meer is een van die sleutelfiguren. Niet alleen is hij projectleider van de Urban Dansdagen, hij is al vele decennia organisator en coach en algehele duizendpoot binnen de hiphop en urban scene. Vanuit de zaal kwam de vraag wat urban makers nodig hebben van de theaters. Het antwoord van Van der Meer spitste zich toe op een open houding: leer de schakels in de urban-keten in jouw omgeving kennen, luister naar de scene, heb oog voor de manier waarop urban-makers de dingen doen.
De winnaar van de Stimuleringsprijs van de Nederlandse Dansdagen, choreograaf Shailesh Bahoran, vertelde over de weg die hij aflegde van dansen in een winkelcentrum in Nieuwegein tot performer in de hedendaagse dans en choreograaf van verrassend werk als het recente Aghori.
Hoofdgast van de middag was Jonzi D, de man die sinds 2004 met het Sadler’s Wells Theatre en Breakin’ Convention een groot podium voor hiphopcultuur heeft gecreëerd in Londen. Met zijn betoog om de deuren van de reguliere theaters wijd open te zetten voor urban cultuur en alles wat dat met zich meebrengt bracht D het nodige vuur op de presentatievloer. D sprak zijn stellige overtuiging uit dat theaters alleen zullen overleven als ze ruim baan gaan maken voor de hiphopcultuur. Een stelling die overigens maar weinig reactie opriep bij de aanwezige programmeurs.
Een terugkerend thema deze middag: aan beide kanten bestaan nog heel wat vooroordelen over elkaar. Vanuit urban leeft de gedachte dat de theaters en de hedendaagse danswereld enorm traditioneel zijn met een puur klassiek referentiekader – men zou daar bijvoorbeeld niet gewend zijn social media in te zetten, of het hiphopidioom ingelijfd willen zien binnen de eigen bestaande kaders. Discussies met de ‘andere kant’, die niet op de vloer is uitgenodigd maar als publiek in de zaal zit, komen niet echt op gang. Er heerst een enorme voorzichtigheid om elkaar echt te willen benaderen en dat ligt mede aan deze opzet. Een vraag als ‘Wat heeft urban nodig van de theaters?’, hoe open ook gesteld, geeft ook aan dat theaters de weg naar urban werk niet weten te ontsluiten omdat de perceptie kennelijk nog altijd leeft dat het niet wordt gemaakt voor in een theaterzaal.
Aan beide kanten is op de gezichten te lezen: jullie denken dit nog steeds over ons? Te hopen is dat de Urban Dansdagen de eerste van veel meer van zulke gebundelde ontmoetingen mogen zijn. Het gezamenlijke veld kan een intensievere kennismaking en meer echte uitwisseling in ieder geval goed gebruiken. Urban makers willen goede speelplekken en de theaters willen er zijn voor een breed en enthousiast publiek. Dat moet een win-win situatie kunnen opleveren. Deze middag was een begin, maar wel een heel voorzichtige verkenning. Het is tijd voor een volgende stap.
Foto: Little Shao
De Virtual Residencies van de Nederlandse Dansdagen zijn een samenwerking met de platforms Moving Futures, PLAN Talentontwikkeling Brabant en Korzo. Sinds twee jaar selecteren zij elk jaar drie choreografen voor een traject in virtuele sferen. Het idee werd weliswaar geboren voor de pandemie, maar de urgentie bleef groeien. (meer…)
De maatregelen zijn eraf, de theaters en de kroegen zijn weer open en alles mag weer! Ja, ja, we weten het nu wel, maar toch is het het waard om dit nog even te benoemen – want als de opluchting en de blijdschap ergens tastbaar worden, dan is het wel op Café Theater Festival in Utrecht. (meer…)
Sinds kort zijn, naast talrijke andere belanghebbenden, de urban arts vertegenwoordigd in de BIS, de basisinfrastructuur, het ‘landbrede’ netwerk van bestuurlijke en facilitaire voorzieningen, die in het Koninkrijk der Nederlanden als onmisbaar worden beschouwd in een goed functionerende samenleving. (meer…)
Connor Schumacher, Wubkje Kuindersma en choreografenduo Kim-Jomi Fischer en Marta Alstadsæter zijn genomineerd voor de Prijs van de Nederlandse Dansdagen 2019, een stimuleringsprijs voor veelbelovend choreografietalent dat nog geen structurele subsidie ontvangt. Cecilia Moisio, Anne Suurendonk en The Ruggeds maken voor hun jeugddansvoorstellingen kans op de festivalprijs voor Jong Publiek. Beide prijzen ter waarde van 10.000 euro worden uitgereikt tijdens het Gala van de Nederlandse Dansdagen op 4 oktober. (meer…)
Gevraagd om haar ideeën over scenografie op papier te zetten kwam Merel de Groot met een tegenvoorstel. Ze wilde liever tijdens een stadswandeling geïnterviewd worden over haar visie, omdat ze op die manier zelf geregeld haar klanten ondervraagt over hun blik en perspectief. Geïntrigeerd door deze manier om vorm en inhoud samen te brengen trok […]
