Voor de première van de eerste avondvullende choreografie van Marco Goecke voor het NDT is er geen feestelijkere prelude denkbaar dan een zaal die volloopt terwijl een compleet live symfonie-orkest zich aan het inspelen is. (meer…)
Drie wereldpremières staan op het nieuwe tourprogramma Juniors Go Dutch van de Junior Company van Het Nationale Ballet. De eerste en tweede jaarstudenten dansten op de première acht choreografieën, op tournee varieert het programma gedeeltelijk.
Voormalig danser en Young Creative Associate bij Het Nationale Ballet Peter Leung maakte met Night Fall vorig jaar het eerste virtual reality-ballet. Voor de Junior Company creëerde hij een groepsstuk Persona, voor twee vrouwen en drie mannen op een compositie van electronica, harp, stem en piano. Vanuit de ogenschijnlijke chaos worden de verschillende verhoudingen later beproefd in een eigentijdse, academische taal.
Wubkje Kuindersma maakte een aantal stukken in Nederland en Duitsland en won in 2016 de BNG Bank Dansprijs voor jong choreografietalent. Mångata is een samenstelling van de Zweedse woorden voor ‘maan’ en ‘weg’ en refereert aan de spiegeling van de maan over het water. Van twee kanten wordt die baan door een man en vrouw betreden om voor korte tijd toenadering te zoeken in een virtuoos spel van strakke lijnen.
Een grote uitdaging voor de dansers vormt het speciaal gecreëerde 8 preludes van Ton Simons. Rares Mihailescu speelt op cello acht delen van de 10 Preludes van Sofia Goebaidoelina, intrigerend en met weinig houvast voor de dansers. Simons dwingt de dansers enerzijds om telkens scherp te zijn en tegelijkertijd ruimte te nemen in het strakke tijdschema door zich daarbinnen van de groep te onderscheiden. Met de krachtige lijnen en bewegingsconstructies is 8 preludes een net zo herkenbare als complexe choreografie van Simons.
Ook het bewegingsmateriaal van de Hollandse meesters Hans van Manen, Rudi van Dantzig en Toer van Schayk is goed besteed aan de nieuwe garde. Van Manens Trois Gnossiennes wordt met een zachte vastbeslotenheid en veel aandacht voor detail gedanst. Van een heel andere intensiteit is Van Dantzigs melancholische duet over verlies, Autumn Haze. Kameraadschappelijk en speelser is het door vijf mannen gedanste Ephebe van Van Schayk.
Juniors Go Dutch begint met een pas-de-trois uit Le Corsaire van Marius Petipa, het enige fragment uit een klassiek ballet, en besluit met het in 2015 voor de groep gemaakte, enthousiast uitgevoerde Blink van Juanjo Arques. Het is een flink programma maar door de korte duur van de stukken is het mogelijk voor de dansers om hun veelzijdigheid in technische ontwikkeling en performance te laten zien. Voorafgaand aan iedere choreografie worden telkens korte filmpjes van de dansers getoond en dat is een goede toevoeging. De gezichten van de toekomst van Het Nationale Ballet – inmiddels vormen de voormalige Junior-dansers een kwart van het tableau van het hoofdgezelschap – verdienen een persoonlijke kennismaking met het publiek.
Foto: Blink – Juanjo Arques