Torens bouwen. Welke peuter doet dat niet graag? Op die activiteit van bouwen en stapelen pikt Tout petit heel goed in, maar de danseressen hoeden zich ervoor een kopie van het kinderspel te maken. Met hun dans en met hun attributen geven ze dat beetje extra dat de eigen speelwereld overstijgt. Dat ook peuters en kleuters prikkelt om de buitenwereld anders te beleven. Niet met blokken, maar met tafels bouwen ze een toren. Maar geen gewone toren. Al was het maar omdat de tafels geen gelijke poten hebben.

Elf rechthoekige tafels in allerlei groottes en van verschillende hoogte staan kriskras op de vloer. Geometrische figuren zijn op de planken geschilderd. Een jonge vrouw in een trainingsbroek schuift de tafels door er achter te gaan liggen. (Ilke Teerlinck vervangt Ciska Vanhoyland, die pas bevallen is, en met de baby aan de borst meekijkt vanachter de knoppen). Lies Cuyvers verschijnt, kijkt verbaasd naar het verstoppertjestafereel dat zich voor haar ogen afspeelt. Ook zij wil met die scheefstaande planken spelen.

Er ontspint zich een rivaliteit tussen de twee. Wie kan het hoogste klimmen, wie kan het beste stapelen? Welke stukken passen op en onder elkaar? De een wil de ander overtroeven. Ze dagen elkaar uit, eerst langzaam, daarna zitten ze steeds sneller achter elkaar aan en willen elkaar de loef afsteken. Pingklanken en plofgeluiden maken het allemaal wat spannender. De muziek van Koen Brouwers wordt geleidelijk melodieuzer, het individueel dansen gaat over in een samen dansen.

Ze beleven er plezier in om de eigen lijven schots en scheef te stapelen, om samen tafels aan te slepen. Fris en verrassend puzzelen ze de tafels tot allerlei geometrische figuren, op het einde van hun zoektocht vinden ze een evenwicht in een piramide van allemaal horizontale planken. Abstract én figuratief. Een beetje Paul Klee. Daarna mogen de peuters zelf aan de slag, met veel blokken en met de tafels die al snel tot een glijbaan worden gebouwd. Sommige kindjes zie je daarbij danspasjes maken en slalommen rond de blokken.

Tout petit is een jong, klein dansgezelschap dat bestaat uit Ciska Vanhoyland en Lies Cuyvers. Ze kennen elkaar van de Fontys Dansacademie Tilburg en werkten toen ook samen. Twee jaar geleden begonnen ze met Tout petit. Ze willen authentiek en oprecht danstheater maken, ook voor een heel jong publiek. Danstheater zonder grote gebaren, zonder effectbejag. Pure eenvoud. Dat lukte hen bij hun eersteling Kom mee, Leon. Leon is de naam van een piaggo, zo’n Italiaanse laadbakwagentje op drie wielen, waarin, waarop, waaronder en waaromheen werd gedanst en gespeeld. Schots en scheef harmoniseert in een aangenaam ritme de figuratieve bewegingen en het abstracte bouwspel.