‘Kijk verder dan wat je ziet’, krijgt de verloren gelopen hoofdpersoon in de monoloog God zal ons (niet) redden van een sjamaan mee als credo. Zijn zwerftochten beginnen in Los Angeles, leiden hem van de ypsilon die Holl met wood verbindt, via the hills, moeiteloos naar de Straat van Gibraltar, eindigend in een IKEA-vestiging in Tanger en weer terug. Hij zit vast in een caleidoscoop van existentiële betekenisloosheid. (meer…)
‘Koester de kunsten’, schrijft acteur
het moment dat de democratie onder druk staat, moeten we de tijd nemen onze waarden te definiëren, en te reflecteren op wat voor onze maatschappij belangrijk is. De Kunsten kunnen dat.’‘Democratie begint bij een gezamenlijk probleem. Dat gezamenlijk opgelost moet worden’, schrijft Scholten Van Aschat. Daarvoor zijn volgens hem een aantal vaardigheden nodig. ‘Kijken, Luisteren, Begrijpen en Reflecteren. En misschien wel de belangrijkste van allen: Tijd. Tijd nemen om over iets na te denken. Er omheen lopen. Van alle kanten bezien. En dan komt de verbeelding er nog bij. Om je de oplossing te verbeelden, je voor te stellen en te verwoorden.’
Als er een plek is waar dit alles hoog in het vaandel staat, is het volgens de acteur en lid van de Akademie van Kunsten wel in de kunsten. ‘Je zet je telefoon uit en in een gezamenlijkheid met de andere bezoekers ervaar je hoe het is om alleen te kijken en te luisteren. En niet meteen iets te vinden.’
Maandag 21 november debatteert de kamer over de nieuwe cultuurbegroting. Gijs Scholten van Aschat speelt bij aanvang van de lunchpauze een nummer van Tom Waits, uit de voorstelling Richard III. Hij wordt daarbij muzikaal ondersteund door Mr. Ferocious en enkele musici van het Jazz Orchestra of the Concertgebouw. Hierna zal hij kort het woord tot de cultuurwoordvoerders richten.