‘Ik ben zwáánger’, zegt acteur José Montoya met gevoel voor dramatiek. Hij speelt een meisje dat haar vriend, die eigenlijk bij haar weg wil, stevig onder druk zet. Zin? is een voorstelling van Urban Myth en Studio 52nd over verleiding, groepsdruk en zin die kan omslaan in grote tegenzin als iemand over je grenzen heengaat.

Jongeren uit Amsterdam, tussen de 12 en 21 jaar schreven teksten over personages die in heftige situaties verzeild raken. Zoals een jongen die wordt aangerand door zijn oom, of een meisje dat na het slikken van een pilletje door een groep jongens wordt misbruikt. Maar ook het meisje dat door een gescheurd condoom zwanger raakt en dat meteen juichend op Facebook zet, omdat ze haar vriendje voor het blok wil zetten.

De voorstelling is een comeback van vormingstheater, maar dan in een cabaretesk jasje. Twee gespreksleiders van Spirit Jeugd & Opvoedhulp houden in Jeugdtheater De Krakeling een inleiding over het thema, net zoals ze dat doen op de middelbare scholen waar de voorstelling speelt. De acteurs spelen sketches en tussendoor is er ruimte voor commentaar en reacties uit het publiek. Na afloop vraagt regisseur Jörgen Tjon A Fong de jongeren in de zaal naar hun eigen ervaringen.

Door de grappige en groteske speelstijl krijgt de voorstelling vaart en doen de sketches aan cabaret denken. Acteurs José Montoya, Sergio IJssel en Thirsa van Til gooien al in de eerste scene alle remmen los, met een persiflage op een pornoscene in een hotelkamer, waarmee ze het publiek in krachttermen seksuele voorlichting geven. Montoya heeft de rol van verteller en kondigt steeds nieuwe scenes aan. Sommige zijn ronduit schrijnend, zoals die over een meisje dat na school met een klasgenoot mee naar huis gaat. Hij geeft haar een pilletje en als ze de controle verliest belt hij zijn vrienden om lang te komen. ‘Ze is er klaar voor’, zegt hij.

Een andere scene, tussen een meisje van 13 en een jongen van 18, laat zien hoe geraffineerd hij haar manipuleert. Totdat ze in een helder moment toch ‘nee’ zegt en de benen neemt. Ook de scene over een islamitisch meisje dat verliefd wordt op een player is geloofwaardig gespeeld. Als ze met hem mee gaat en ’s morgens wakker wordt, ziet ze tot haar schrik dat haar moeder 36 keer heeft gebeld. De acteurs spelen met verve en switchen razendsnel tussen de verschillende typetjes, met straattaal in Surinaams of Marokkaans accent. In de intermezzo’s met de zaal draait het om vragen als ‘Wat doe jij en hoever ga jij?’ Of ‘Wat bespreek je wel en niet met je ouders?’ Alles draait om keuzes maken, maar waarom is dat soms zo verwarrend?

Studio 52nd maakt theater met kansarme jongeren. Onder de titel ‘HB extra hard’ deed de groep 2015 een project in samenwerking met MAAS theater en dans, met jonge gedetineerden in De Hartelborgt in Spijkenisse. Voor de voorstelling met Urban Myth zijn de teksten geschreven door jongeren van Spirit Jeugd  & Opvoedhulp, grotendeels gebaseerd op ware gebeurtenissen.

De voorstelling moet nog groeien en vraagt hier en daar om een schaar die de overtollige scenes eruit knipt, maar Zin? laat zien dat het vormingstheater nog lang niet dood is.

foto: RvH Foto