Diep verscholen in het bos aan de noordzijde van Terschelling hebben Beumer en Drost een padvinderskamp opgebouwd. Hopman Peter Drost en akela Manon Nieuweboer zijn scouts in hart en nieren en weten wel raad met de padvinderskinderen. De voice over aan het begin van de voorstelling Padvinders meldt dat we ons bevinden op een stilteplek in de Heukelomse bossen. De stilte heeft hier grote invloed op flora en fauna. Zo wonen hier fluisterherten en laten de rustieke eiken hun eikels vertraagd vallen.

‘Al is de weg nog zo lang, we korten hem in met gezang’ hebben de kinderen onderweg gezongen. Als de kleintjes in bed liggen, hebben hopman en akela alle tijd om hun werkschema te bespreken. De hopman zal met de padvindersjongens de volgende ochtend zorgen dat de hudo gerepareerd wordt. De hudo is de padvindersbenaming voor het toilet in het bos, de afkorting staat voor ‘houdt uw darmen open’.

Na een heerlijk kopje thee  is het tijd om gezamenlijk liedjes te zingen. De hopman zit volgens de akela ‘net tegen de toon aan, maar niet erop’. Het is de inleiding tot een geweldige act van actrice Manon Nieuweboer die eerst bewijst over de nodige zangpedagogiek te beschikken, maar om de hopman optimaal te helpen een blokfluit mist. Geen nood, bomen genoeg en de akela verdwijnt met een bijl in het bos. Enige tijd later heeft ze dankzij enkele geweldige effecten die hier onbenoemd moeten blijven, een heuse blokfluit. Het is een van de hoogtepunten in deze voorstelling.

Maar er zijn er meer. Ook het Padvinderjournaal mag er zijn, alsook de opwekking van de benodigde energie om dit te kunnen bekijken. Na drie kwartier maakt de voorstelling een merkwaardige draai als we opeens belanden op een informatieavond voor de aanleg van nieuwe villa’s. Deze scène duurt niet lang en blijkt even later perfect in het verhaal te passen. Conceptueel sterk, mooi gespeeld en met inventieve techniek is dit een hilarische productie.

Padvinders is een tien+ voorstelling, maar door de deels sterk archaïsche humor eigenlijk gefundenes Fressen voor veertigers en vijftigers. De productie is komende weken ook elders op locatie te zien en speelt vanaf september in theaters, maar kan nooit mooier zijn dan  op een prachtplek in het bos.

(foto: Saris & Den Engelsman)