In zijn zevende programma Absurd verlicht is Javier Guzman meer stand-up comedian dan cabaretier. Het is een aaneenschakeling van grappige anekdotes en verhaaltjes met weinig onderling verband. Het gemodder van Guzman met de vrouwen en het leven kun je een rood draadje noemen, maar anders dan in eerdere programma’s gaat hij niet met de billen bloot.

Op het podium staat een chique witte bank onder een projectie van een bleke hersenpan die als een norse maan boven het podium hangt. Dat beeld verandert, alsof het publiek steeds andere doorkijkjes krijgt in het brein, maar dat valt tegen: Guzman geeft zich maar beperkt bloot aan zijn publiek. Dat hij een cabaretier is met ervaring en kwaliteit is ook duidelijk. Hij brengt zijn grappen en verhaaltjes goed, zijn timing is sterk, reageert soepel op de zaal en hij weet wanneer hij gas moet terugnemen.

Javier Guzman won in 2002 het Leids Cabaretfestival. Sindsdien komt hij regelmatig in het nieuws, en niet alleen als cabaretier. Af en toe vliegt hij uit de bocht. Zijn verslaving aan alcohol, andere drugs en seks heeft hij zelf sterk in zijn Delirium-programma’s verwerkt, wat hem de Neerlands Hoop 2007 opleverde. Hij heeft daarover ook een boek aangekondigd, om het onderwerp maar af te ronden. Over zijn recente akkefietje met collega’s Martijn Koning en Martijn Oosterhuis zwijgt hij in zijn nieuwe voorstelling.

Guzman wacht ergens op, maar weet niet op wat, zegt hij in zijn show. ‘Op het leven bijvoorbeeld.’ Die twijfel klinkt ook door aan het einde: ‘Wat wou ik nou eigenlijk zeggen? Want ik wil toch iets zeggen.’ Vriendinnen zijn te dominant of te onzeker. Het is altijd wat. Absurd verlicht krijgt daardoor een wat vrijblijvend karakter: grappen vertellen omdat je nog even niet weet over wat voor wezenlijks je eigenlijk wilt spreken. Goede grappen vaak, trouwens, waar in Breda zo’n duizend man op afkomt. Voor (tamelijk zachtaardige) moslimgrappen krijgt hij open doekjes, maar ook voor een quasi-filosofische, virtuoos gebrachte taalkronkel.

Javier Guzman blijft een talent met een scherp randje. Hopelijk gebruikt hij dat om de theaters te vullen en niet de krantenkolommen.