Het eenjarige bestaan van Tuigdorp had een feestje moeten worden. Tuigdorp is de locatie waar mensen ondergebracht worden die niet te handhaven zijn in de ‘gewone maatschappij’. In Tuigdorp 3, Het kaseffect van Toneelgroep Monter treffen we drie van hen. Ze zijn een jaar lang gehuisvest in een paar kleine kassen die in een grote ruimte staan op een grasveld vol zwarte ballonnen.

In witte jassen gestoken wetenschappers lijken drie overlastgevers te onderwerpen aan een of ander experiment. Die beginnen zo gauw de witte jassen zijn verdwenen, hun feestje voor te bereiden. Al vrij snel blijkt dat er van dat feest niet veel terecht zal komen. Enkele lotgenoten worden verwacht, maar komen niet opdagen; de wel aanwezige Els (Gabby Bakker) en Nikki (Lotte Rischen) hebben niets geregeld. En ‘beheerder’ Jansen (Robin Coops) loopt als een gevangenisdirecteur Els te commanderen, wat ook niet echt bijdraagt aan de stemming.

In afwachting van de feestelijkheden krijgen we iets te horen over de problematische achtergrond van de drie personages, laten we ons uitgebreid toespreken door de beheerder, spelen we met de witjassen een quizje, en vragen we ons met Nikki af of de drie wel echt getest worden en zien we ze uiteindelijk in paniek hun onderdak slopen. Maar waar de voorstelling naartoe wil blijft onduidelijk.

In de eerdere afleveringen van Tuigdorp maakten we kennis met een viertal personages, hun geschiedenissen en hun onderlinge verhoudingen. Twee van hen treffen we ook in dit derde deel. Toch is de continuïteit een beetje zoek. Tuigdorp 3 is een wat moeizame constructie. Het bevat nog allerlei verwijzingen naar de vorige delen, maar is niet de afronding van de eerder ingezette thematische verwikkelingen. En een duidelijk eigen plot ontbreekt. Het gebrek aan samenhang biedt de acteurs (en het publiek) weinig houvast. Als slot van een drieluik stelt Tuigdorp 3 dan ook teleur. En dat is jammer voor een productie die twee jaar geleden zo veelbelovend begon.

Foto: Reinout van Schie