De prins moet trouwen. Alleen in het sprookje dat Dook van Dijck bedacht, is niet met wíe het probleem (om dat te bepalen heeft moeder een sportieve ‘prinsessenderby’ uitgeroepen). Hem gaat het erom waarín hij moet trouwen: een pak! Liever trekt hij een zwierige jongensjurk aan, maar dat mag niet.

De Prinsenjurk en de gouden knoop is een komisch verhaal over jezelf durven zijn, fantastisch opgetild door de creaties van Steef de Jong, die voor het eerst het decor voor een ander maakte. Regelmatig schieten de familievoorstellingen van Pieter Kramer en Don Duyns je te binnen als je naar Van Dijcks sprookjesmusical zit te kijken. Grote platte decors, lekker schmierend spel, verkleedpartijen, dubbelrollen en een bak woordgrapjes rond de wijken van Rotterdam (Markiezin van Katenspekdrecht, Koningin van Lombardikkedijen) versterken de meligheid voor alle volwassenen in de zaal, terwijl kinderen er waarschijnlijk dwars doorheen kijken.

Jeremy Baker schreef het script en de liedteksten uit voor Van Dijck, die zelf de rol van Prins Charles vertolkt en wel érg vaak mag zeggen dat hij wil trouwen in een jurk en dat dat toch helemaal niet gek is? Het enige probleem lijkt zijn moeder te zijn, die zegt dat het niet mag, omdat iedereen hem zal uitlachen. Ook dat legt hij nogal vaak uit; aan zijn moeder, aan het publiek en aan de knopentrol die jurken voor hem zal maken, in een lied.

Die trol legt overigens ook nog uit wat zijzelf graag wil: een gouden knoop om een vloek te verbreken. De voorstelling komt door al die toelichting wat traag op gang, maar het is in elk geval duidelijk.

Lintjeknip en bordesloop
Vanaf het moment dat Van Dijck terug op het paleis komt, voorzien van drie magische jurken waarin niemand hem zal herkennen, komt er echt leven in de brouwerij. Tijdens de prinsessenderby zal worden bepaald wie de beste prinses is en mag trouwen met de prins. Onderdelen als ‘de 100 meter lintjeknip’ of de ‘bordesloop’ krijgen vorm in een leuke samenwerking tussen De Jongs kartonnen decors en ingeleefde voice overs van Loes Luca, als sportcommentatrice van AHOY TV.

De expressieve Maaike Martens (tevens Koningin) en Annelotte van Aarst (ook knopentrol) houden als de onuitstaanbare Influella en Influize hun volgers op de hoogte en alle influencer-slang komt vloeiend van hun lippen – als de prins maar niet met een van hén hoeft te trouwen…

Vrolijkheid is troef in deze over-de-top productie met als finale een bizarre onthulling over de identiteit van de koningin, die het helemaal afmaakt. De Jongs decors blijven achter op het podium en worden steeds groter en daarmee spectaculairder. Het draagt allemaal bij aan dat vervulde gevoel dat je krijgt na grootse, overdadige musicalfinales. Wat een verwennerij.

Dat het eigenlijk de hele voorstelling niemand echt iets kan schelen wat de prins draagt, maakt het verhaal des te meliger en de boodschap alleen maar sterker. Het gaat er niet om of je er goed uitziet, maar of je je goed voelt – en daar kan een goedgekozen kledingstuk bij helpen.

Foto: Isabelle van Putten