Naast de klassieke gordiaanse knoop die Alexander de Grote kordaat doorhakte en de draad van Ariadne die de zoekende naar de uitgang van het doolhof leidt, hebben we nu het touw van het Belgische circusgezelschap Modo Grosso, waarmee elke circusliefhebber gek van genot kan worden gemaakt. Een instant moderne klassieker.

Voor de circusfan die op zijn portemonnee moet letten, heeft de organisatie van Circusstad Festival in Rotterdam een gevarieerd gratis buitenprogramma in de aanbieding met grote acts en showcases van diverse jeugdcircus-gezelschappen. Onder het kopje ‘surprise’ trad zaterdag Shu Takada op, de Japanse meervoudig wereldkampioen mini-diabolo en jojo. Hij is vliegensvlug en danst als een rockster. In een grote zaal verdwijnt vanaf rij 10 veel van zijn magie, op het kleine buitenpodium was het een groot cadeau.

Een andere gratis topattractie was de muzikale jongleurs-show Entre Cordes (Tussen Touwen, of Tussen Snaren) van Modo Grosso. Het speelveld is op de grond omcirkeld met kabeltouw. We kunnen met bewondering kijken naar de lasso-slingeraar die een opstandige stier tegen de grond werkt, maar wat Alexis Rouvre met zijn touw doet, is ongelooflijk. Alsof in het touw een zendertje is verstopt, waardoor het op afstand in de meest onmogelijke standen kan worden bewogen. Hij begint met drie kleine touwtjes, waarmee hij jongleert alsof het ballen zijn, en dan volgt het grote werk met een stevig stuk touw waar je een bootje mee aan de kade kan vastleggen.

Op de harpmuziek van Déborah Collusie fladdert Rouvre op het plein voor de Rotterdamse Schouwburg alle kanten op. Zij jaagt hem vrolijk op als hij zichzelf kunstig vastbindt en hij laat iedereen watertanden die op straat trucjes wilde uithalen met touwtje springen. Oh ja, en ondertussen jongleert hij ook nog eens als een snelheidsduivel met een verzameling ballen. De concentratie werd enigszins verstoord door een vader die zijn kleine kruipende hummel niet onder controle kon krijgen en ook de zalig schijnende zon speelde een rol tijdens de act. Dat kan voor een precisiejongleur, die recht omhoog moet kijken om de ballen op te vangen soms nadelig uitpakken. Er viel dus wel eens een van de zeven ballen. Maar razendsnel oprapen op de aangepaste tonen van de harp en blijven lachen is ook een kunst.

Foto: Bartolomeo Rossi