In de voorstellingen van de Britse theatermaker Ant Hampton speelt het publiek door middel van instructies vaak zelf de hoofdrol van een performance. Autoteatro noemt hij deze theatervorm. Met zijn voorstelling Bench, was Hampton al eens te ‘zien’ tijdens het Groningse Noorderzon. OK OK is een performance die al eerder speelde op internationale festivals als het Forest Fringe in Edinburgh. De met de Nederlandse Gert-Jan Stam geschreven voorstelling ging afgelopen week in première tijdens Festival Cement in Den Bosch.

Het programmaboekje van Festival Cement omschrijft OK OK als een minimalistische komedie, die in een intieme setting van vier personen wordt uitgevoerd door het publiek zelf. De voorstelling is pas kompleet als de vier personen zich daadwerkelijk hebben gemeld bij de zaalwacht. Met een persoon minder kan OK OK eenvoudig niet plaats vinden, dan ontbreekt er een personage in het script dat klaar ligt om hardop te worden gelezen.

OK OK confronteert  je met de leesbeurten op de lagere school, het is onwennig om zo hardop te lezen. Zeker nu er geen boek voor je ligt, maar een script waarin je ook moet ontdekken wat precies jouw rol is. Maar met een paar aanwijzingen van de zaalwacht en de oranje markeringen van de eigen tekst in het script laat de procedure zich uiteindelijk eenvoudig leiden. Veel moeilijker is het uiteindelijk de precieze betekenis van de woorden te vatten op het moment dat ze worden uitgesproken. Bovendien gaat ook het stuk nog eens aan de haal met die onzekerheid door te anticiperen op de gedachten van de lezer. Geestig is het te ontdekken hoe de tekst daardoor een live aspect krijgt en een gebeurtenis wordt in het hier en nu.

Langzaamaan wordt de aanvankelijk rituele lezing dan hilarisch. Het script geeft tips, die ook in het dagelijkse leven van dienst kunnen zijn en gaat aan de haal met dubbelrollen zoals alleen theater dat kan doen. Maar bovenal schept OK OK in amper vijftig minuten een bijzondere onderlinge band, want als ik even later op de avond mijn medespelers weer tegen het lijf loop is het alsof ik ze door en door ken.