In de ochtend van 12 maart is actrice en theatermaker Marianne Seine onverwachts in haar slaap overleden. Seine speelde en regisseerde bij Dogtroep, The Lunatics en Theatergezelschap Vis à Vis, dat ze mede-oprichtte.

Marianne Seine (1960) studeerde aan de Academie voor Expressie in Kampen en de School of Mime in London. Samen met Arjen Anker (1959-2016), Marinus Vroom, Stef Avezaat en Dorien Folkers richtte ze in 1990 Vis à Vis op. Aan de eerste hitvoorstelling Topolino werkten dertien mensen, na haar laatste regie POPPY (2023) bedankte ze 241 medewerkers.

Als artistiek kernlid van Vis à Vis droeg Seine zorg voor de ontwikkeling van het artistieke concept en maakte deel uit van de vaste spelerskern. Ze nam onder meer de regie van NEX (2004), Fruits de Mer (2006), ANTARCTICA (2018), de herontwikkeling van MARE (2018), SCHOONSCHIP, de openingsvoorstelling van de Floriade (2022), en de meest recente voorstelling POPPY (2023) voor haar rekening.

Daarnaast speelde Seine van 1990 tot 1996 bij Dogtroep en deed daar de co-regie van ATOM TATTOO (1999). Ook regisseerde ze diverse producties van The Lunatics: een locatievoorstelling in Leidsche Rijn (Mare, 1990), de afsluiting van het Singapore Arts Festival (Hydrosapiens, 2009) en een samenwerking met het Out of Hand Theatre in Atlanta (Sine Qua Non, 2010).

‘Wie Marianne eenmaal had zien spelen of met haar werkte heeft haar voor altijd op het netvlies staan’, schrijft Vis à Vis vandaag in een bericht. ‘In de talloze spectaculaire voorstellingen die zij bij Vis à Vis maakte was ze altijd energiek, sprankelend en eigenwijs.’ Ze zat volgens het gezelschap ook nog vol plannen en popelde om weer de speelvloer op te gaan. De voorbereidingen voor de herneming van de succesvoorstelling SILO 8 waren in volle gang. Over een paar weken zou ze haar iconische rol van bejaarde ‘Ida’ weer opnemen in de repetities.

In de afgelopen maanden werkte Seine aan het beleidsplan van Vis à Vis voor de periode 2025-2028. Dat deed ze volgens het gezelschap op de voor haar kenmerkende manier: ‘altijd geïnteresseerd in andere makers en spelers, op zoek naar nieuwe verbindingen en avonturen om het unieke theatergenre van fysiek spektakeltheater te blijven ontwikkelen. Zonder dat ze het wist borgde zij hiermee haar nalatenschap.’

Het team van Vis à Vis laat weten nu stil te staan bij dit onwerkelijke verlies, maar daarna de schouders er weer te willen onderzetten, ‘zoals Marianne ook altijd deed, om haar plannen te verwezenlijken en de bezoekers te onthalen op prachtige voorstellingen, deze zomer en de jaren daarna’. Er wordt in besloten kring afscheid genomen.

Foto: Vis à Vis