Producent Hansje Terlingen overleden

Naast drie producties bij John Lanting’s Theater van de Lach, was Terlingen (1943) 20 jaar lang producent bij Joop van den Ende. Ze produceerde er bijna dertig voorstellingen, van Een bijzonder prettig vergezicht in 1987, met Mary Dresselhuys, Leen Jongewaard en Petra Laseur in regie van Berend Boudewijn, tot One Flew over The Cuckoo’s Nest in 2006 met onder anderen Simone Kleinsma, Victor Löw, Vincent Croiset en Bram van der Vlugt in regie van Hans Croiset.

Na die laatste voorstelling hielden Croiset en Terlingen contact. Op Facebook herinnert de acteur en regisseur hoe ze goeie maatjes werden en veel mailbriefjes uitwisselden, die ze steevast ondertekende met ‘de andere hans’. Voor meer mensen uit het vak werd Terlingen al snel een belangrijke vertrouwenspersoon. Jon van Eerd noemt haar op Facebook de meest integere uitvoerend producent waar hij in zijn leven heeft mee mogen werken. ‘Altijd een glimlach en altijd begrip voor de betrokkenen. Lief en dapper. Stijlvol, bezield en toegewijd (…) Als ze haar kleine duimpje strijdvaardig de lucht in stak, kon de hele wereld barsten en wist je dat het goed zou komen.’ Castingdirector en agent Harry Klooster vindt haar ‘één van de liefste, trouwste en meest toegewijde mensen in het theatervak’. Volgens Paul Hoes siert het haar dat ze ‘het gevoel gaf om niet in ’n commerciële slangenkuil te stappen’ en Bruun Kuijt kreeg ‘altijd een warm welkom bij haar’.

Nog onbekende namen kregen bij Terlingen vaak een eerste kans. Bij One Flew over The Cuckoo’s Nest bezorgde ze Peter van Bokhorst zijn eerste professionele theaterrol. Ze overtuigde Croiset dat hij een hele goede patiënt zou zijn en de regisseur bedacht een rol voor hem die hij volgens de regisseur met veel overtuiging honderd keer speelde. ‘Ik ben Hansje natuurlijk ontzettend dankbaar voor haar vertrouwen en voor deze geweldige kans’, schrijft Van Bokhorst. Ook bij het amateurgezelschap De Papegaai uit Laren, waar Terlingen bijna vijftig jaar lang aan verbonden was, gaf ze vaak ruimte aan nieuwe namen. De inmiddels gerenommeerde vormgever Carla Janssen Höfelt ontwierp aan het begin van deze eeuw in Laren haar eerste decor.

Bij De Papegaai produceerde Terlingen vanaf 1967 maar liefst 64 voorstellingen, vaak regisseerde ze er ook en ontwierp de decors. In de jaren zeventig stond ze twee keer zelf op het podium, maar daar bleef het bij. ‘Dit doe ik nooit meer! Laat mij maar achter de schermen’, zei ze in een interview voor het eeuwboek van De Papegaai. Ze kreeg er de bijnaam ‘Papegaaier achter de coulissen’.

Op haar rouwkaart staat ‘Het doek is gevallen. Vanuit de coulissen een knipoog’. Het is Hansje ten voeten uit, schrijft Monique Woerdman – Reynen namens het bestuur van De Papegaai op de site van het gezelschap. ‘Want hoe visionair en toegewijd Hansje haar creatieve werkzaamheden ook uitvoerde, zo pretentieloos was ze over haar eigen bijdragen.’