In Pakkepapier van jeugdtheatermaker Efrem Stein draait alles om veel inpakpapier en een cadeautje. Wat zit er in het cadeautje? Voor het open gaat, moet hij eerst het podium nog versieren, want dat was hij vergeten. 

Stein, die een feestelijke combinatie draagt van een groen geruite broek en vlinderdas, een geel met wit gestreept shirt en egaal gele sokken, is tijdens de half uur durende peutervoorstelling bezig om inpakpapier op te hangen aan de zwarte stang die midden op het podium staat. Wat een hele uitdaging blijkt. Wanneer hij iets ophangt, valt het naar beneden, en wanneer hij een knijper wil pakken om het vast te zetten, kan hij er niet bij. Daarnaast heeft hij elke keer ruzie met het plastic waarmee de rollen papier zijn geseald; het blijft maar aan zijn hand plakken hoe hard hij ook zwaait, wat het publiek doet lachen. 

Stein beperkt zich tot simpele en voordehandliggende acties met de rollen inpakpapier: hij knipt, scheurt, vouwt en gooit erop los. De variatie mag er wezen, maar echt heel verrassend of uniek wordt het papierspel zelden. Hetzelfde geldt voor de ‘trucs’ die Stein uitvoert. Het opvangen van een opgegooide rol papier wordt al gepresenteerd als een knappe circustruc.

Maar de kinderen genieten. Stein betrekt het jonge publiek van begin tot eind bij de voorstelling. Aan het begin scant hij de banken met zijn verrekijker (een rol inpakpapier) en zwaait hij naar verschillende kinderen in zijn vizier. Om duidelijk te maken dat hij ze ook echt gezien heeft, laat hij de rol even zakken en kijkt hij het kind met beide ogen aan. Wanneer hij zogenaamd hulp nodig heeft met het ophangen van zijn inpakpapier aan de stang, ondanks dat hij er toch echt wel zelf bij kan, nodigt hij een kind uit op het podium. Zelfs wanneer een kind het podium opklimt op een moment dat het niet de bedoeling is, weet Stein het vlekkeloos in de voorstelling te integreren.

Wanneer Stein zijn cadeautje eindelijk open maakt, haalt hij hier kleine velletjes gekleurd papier uit die hij deelt met de kinderen om mee te spelen. Het podium ligt dan al snel vol met snippers papier die als confetti weer in de lucht worden gegooid. Deze interacties met het publiek en de kinderen in het bijzonder, die het niet kunnen laten om te lachen of te giechelen wanneer er weer iets niet loopt volgens plan, zorgen voor een aanstekelijk vrolijke sfeer. 

Foto: Dimmel Fotografie