Afgelopen week ontstond er onrust rondom de verandering in de directiestructuur van de Academie voor Theater en Dans (ATD). Ook Theater Rotterdam nam met bezorgdheid kennis van de twee publicaties hierover op Theaterkrant (Onrust op de ATD van 31 mei en de open brief Wij wensen een academie waar geen plek meer is voor uitsluiting van 1 juni).

In de ontstane onrust klonk een duidelijke frustratie; systemische veranderingen krijgen niet de kans te lukken. De broodnodige transitie die we met elkaar inzetten vraagt om vertrouwen, tijd, toewijding en een gezamenlijk besef van de noodzaak. Deze factoren lijken in veel gevallen niet goed genoeg geborgd. Sterker nog, te vaak leidt de transitie tot polarisatie in plaats van een veranderingsproces gericht op een inclusieve cultureel diverse werkcultuur. In deze dynamiek valt een patroon op dat personeelsleden van kleur het onderspit dreigen te delven. Wij zien de ontstane situatie dan ook niet als een incident, maar als een wake-up call.

Als we toekomstige leiders van kleur én nieuwe kunstvormen in de culturele instellingen willen zien, en dat beweert de sector al jaren, dan zullen deze leiders hun werk moeten kunnen doen, toegerust met instrumentarium, gesteund door de gezaghebbende kern in de organisatie en met de tijd en aandacht die dit werk verdient. We zullen ons ook moeten realiseren dat er niet één methode, één stijl en één plan van aanpak bestaat, maar dat elke leider in deze strijd een eigen pad kiest.

Theater Rotterdam herkent zich in het leiderschap dat door verschillende strijders binnen diverse culturele instellingen wordt opgepakt en wil samen met hen deze strijd dragen. Onze organisatie bevindt zich midden in dit proces van transitie en weet als geen ander hoe complex het is. Het gaat niet alleen om het werken met cultureel diverse talentvolle makers en in hun kielzog nieuwe publieksgroepen, maar ook om de opbouw en inrichting van de hele organisatie: in personeelsbeleid, marketing & communicatie, keuze van samenwerkingspartners, programmering en producties. Elkaar in dit proces blijven vasthouden, bevragen en ruimte geven is essentieel.

Het is de enige duurzame manier om een echt systemische verandering te bewerkstelligen en samen uit het culturele isolement te komen waar veel instellingen nog in zitten. Een isolement dat leidt tot een vertekend beeld van onze samenleving.

Laten we daarom in de volle breedte – toezichthouders, bestuurders en collega’s – onze strijders bijstaan en hen de ruimte geven om hun eigen pad te kiezen.

Laten we elkaar uitnodigen voor deze dans. Samen zoeken we de balans.

Directie en (namens) raad van toezicht Theater Rotterdam
Alida Dors en Walter Ligthart

Foto: Anna van Kooij – Staat van het theater 2022 door Alida Dors