Wie ooit dacht dat hij stevige rugpijn heeft gehad, krabt zich wel even achter de oren na het horen van de ervaringen van Bas Birker. De ene hernia na de andere werd de afgelopen jaren uit zijn rug gevist, met complicaties die je in je ergste nachtmerries nog niet had verzonnen. Comedygoud kun je het niet noemen, Birker is in elk geval een ervaring (en een ruggenbotdonor) rijker.

Op de grens tussen Nederland en België: daar begeeft zich Bas Birker. De Brabander woont al meer dan tien jaar in Antwerpen en heeft in de loop der jaren onze beider landen goed met elkaar kunnen vergelijken. Nederlanders zijn volgens Birker bijvoorbeeld uitgesproken in hun emoties, terwijl Vlamingen slecht nieuws ontvangen met een simpel ‘oei’. De afgelopen jaren kwamen daar vanwege die rug dus vergelijkingen tussen onze zorgsystemen bij.

Een kalme cabaretier is Birker, die reacties uit de zaal gretig aangrijpt om een familiaire sfeer te creëren. Hij laat zich probleemloos onderbreken, neemt zijn tijd voor zijn zaal, pikt dan de draad weer op, precies waar hij was gebleven. De algehele sfeer is ongedwongen en licht geïmproviseerd.

In Theater de Kattendans situeert hij snel een mevrouw met haar jas nog aan, die hij onder de noemer ‘koukleum’ bij de voorstelling betrekt, en een meneer die uit het dorp verderop komt (‘Bergeijk, maar dan rijker, toch? Zeg ik iets verkeerd?’). Ook verwacht hij op zekere momenten een ‘oei’ uit de zaal. Iets dat je je Vlaamse dokter niet graag zou horen zeggen. Laat staan drie neurologen.

Van zijn talent voor onderonsjes moet de relaxte Birker het in dit programma wel een beetje hebben, want hij heeft weinig echt verfrissends te melden. Een flinke poos heeft hij het over manieren om begrafenissen leuker of eerlijker te maken, maar erg out-of-the-box zijn zijn gedachten daarover niet. De opgewekte mensenhaat waarmee hij om zich heen kijkt, zorgt helaas ook niet voor de introductie van echt originele mafketels. We hebben het gewoon weer over Martien Meiland, Snollebollekes en vrouwen op leeftijd die levenslang bij de supermarkt werken.

Blijft over dat onsmakelijke verhaal over zijn rug, dat de rode draad vormt van het programma. Birker blijft er behoorlijk vrolijk en luchtig onder. De enkele keer dat hij de diepte in lijkt te gaan, zoals in zijn morfinetrip, die hem confronteert met zijn vooringenomen mensenhaat en de identiteit van zijn ruggenbotdonor, veroorzaakt hij een schrikreactie bij een vrouw in de zaal. ‘Aha! Mevrouw heeft een slecht geweten!’ Tijd voor wat gezellige publieksinteractie over de Tinder-App.

Foto: 5to9 Management