Streng kijkt hij vanaf het enorme staatsieportret neer op zijn onderdanen, die zich in alle bochten wringen om niet in zijn ongenade te vallen: dictator Ernesto Fatal – strenge blik, dikke snor – van het fictieve land Catastrofia, waar de doperwt het nationale exportproduct is en elke vorm van kritiek op het heersende regime je op een werkstraf in de zoutmijnen komt te staan.

Het Paradepubliek is bij aanvang getuige van een strak gechoreografeerde ceremonie ter ere van Fatals ongetwijfeld al jarenlang corrupte regime. Viva Catastrofia! is een theaterparodie die flirt met Orwells 1984, over een regime dat elke twijfel aan datzelfde regime registreert en direct de kop indrukt, een land waar verklikken wordt aangespoord en censuur orde van de dag is. Persvrijheid, of vrijheid van meningsuiting in het algemeen? Ik dacht het niet.

Theatercollectief Idiotorisch Gestoord toont de mechanismes van dictatoriale macht en onderdrukking in grote contouren, waarbij zowel de machthebber als de bevolking voortdurend vrolijk belachelijk wordt gemaakt. De link naar (onder meer) Rusland, is daarbij nooit ver weg, al mijdt het collectief van Melle Berendse, Bastiaan de Haan, Michiel Varga, Sven Blom en Jasper Stokman categorisch elke vorm van diepgang, door scènes snel af te kappen en personages flinterdun te houden.

Prima natuurlijk om de ver doorgevoerde kolder als aanvliegroute te nemen, maar ook daarin is het collectief helaas niet radicaal genoeg om indruk te maken. Viva Catastrofia! zoekt nét niet genoeg de gekte op om aan het nogal voorspelbare concept te ontstijgen. In een waaier aan vooral uitgekauwde scènetjes krijgen we een inkijkje in het totalitaire land: bij de mensen thuis, bij talkshow en spelletjes op televisie en in de publieke ruimte – alles wordt streng gecontroleerd door het regime, dat gedurende de voorstelling steeds meer regels en wetten afkondigt en de bevolking door steeds willekeurigere en onmogelijkere hoepels laat springen.

Het is veel van hetzelfde en voelt daardoor als vlees noch vis, een invuloefening die op zijn hoogst hier en daar vermaakt, maar nergens ontregelt, imponeert of verrast.

Foto: De Parade