Amal is 10 jaar oud en reist te voet 8.000 kilometer van de Turks-Syrische grens naar Europa. Gisteren werd het vluchtelingenmeisje in Madurodam welkom geheten. De metershoge pop Little Amal is gemaakt door het Zuid-Afrikaanse Handspring Puppet Company en Good Chance Theatre Company uit Groot-Brittannië. Sinds 3 november is ze onderweg met de symbolische voettocht The Walk, en in verschillende steden werd ze al warm ontvangen. Op uitnodiging van het nieuwe Haagse cultuurhuis Amare verblijft ze deze week in Den Haag. ‘Haar bezoek aan de stad van Vrede en Recht is een belangrijke volgende stap in haar nieuwe leven’, vertelt regisseur Amir Nizar Zuabi.

Tientallen kinderen en ouders staan maandag in spanning langs de route die kleine Amal elk moment zal gaan bewandelen. Ze kijken reikhalzend naar de ingang. Er heerst een sfeer van vrolijke opwinding die niet onder doet voor de intocht van de goedheiligman. ‘Daar komt ze!’ roept een van de vaders. En dan ziet iedereen Amals ogen boven de hoge heggen uit vriendelijk naar haar publiek kijken. Met haar gevolg van onder andere belichters en twee handgemaakte ooievaars loopt ze gracieus de miniatuurstad in, die voor de gelegenheid sfeervol is verlicht. Ze heeft vooral oog voor de kinderen, waar ze graag even bij stil blijft staan om ze een hand te geven. Nadat ze een bos zelfgemaakte tulpen in ontvangst heeft genomen, vervolgt ze haar weg, met interesse voor de bouwwerken in het park en aandacht voor haar publiek, waar ze een steeds groter wordende aantrekkingskracht op uitoefent.

Wanneer ze de manshoge en de wat kleinere ooievaar (bestuurd door Cat Smits en Cézanne Tegelberg) ziet spelen, komt haar kinderlijke enthousiasme naar boven en loopt ze zandschoppend de speeltuin in. Ze huppelt vrolijk met een kleine meeuw mee, tot ze de oude vissersboot opmerkt die hier als speeltoestel staat opgesteld. Ze kijkt er aandachtig naar. ‘O, that’s super symbolic!’ zegt een meisje dat naast mij staat tegen haar moeder. De leerlingen van de Britse school, die persoonlijk voor Amals aankomst zijn uitgenodigd, rennen achter haar aan en glunderen wanneer Amal zich naar hen toebuigt om ze te groeten.

Het meisje heeft het goed gezien, want de aankomst van Amal lijkt in de regie van Ira Judkovskaja op meer vlakken symboliek te bevatten. De ooievaars als symbool voor Den Haag, de tulpen voor Nederland, haar route waarin ze bij het Vredespaleis in het park aandachtig blijft staan kijken en vooral haar naam. ‘Amal is Arabisch voor hoop’, vertelt kunstenaar Kinan Faraj me. Hij heeft om haar te verwelkomen een streetart kunstwerk gemaakt bij Soza in Den Haag. Hij noemt haar vanaf het podium een symbool voor leven, hoop en een betere toekomst. Nadat Kinan Amal symbolisch een ketting met de foto van zijn werk omhangt, zingt zangeres Hanin al Kadamani haar, zowel in het Engels als in het Syrisch, toe. ‘You’ll be alright!’ is de boodschap van een van de liedjes. Amal danst mee met dezelfde blijmoedige belangstelling als waarmee ze de bordjes leest en aan activiteiten in het park deelneemt. Ze doet graag mee met wat haar wordt aangeboden.

Nadat ze nog eens in alle rust aandacht geeft aan de kinderen die om haar heen staan en vakkundig poseert voor de foto’s die de ouders van haar samen met hun kinderen maken, is het voor Amal tijd om de dag af te sluiten. Na deze eerste, feestelijke en vooral warme kennismaking met de stad, zal ze deze week nog meer bezoeken in de stad afleggen. Zo gaat ze langs bij het (echte) Vredespaleis en is ze te gast bij de lokale Cultuurankers en het Open festival van Amare. Wanneer Amal maandag vertrekt, is het voor het publiek ook tijd om te gaan, omdat het park zo zal sluiten. Verschillende mensen blijven toch nog even staan en praten met elkaar na. Ze zijn enthousiast en Amal heeft ze geraakt. Haar doel om te verbinden, lijkt nu al geslaagd.

Foto: Wouter Vellekoop