Dries Verhoeven, URLAND, Nicole Beutler Projects, Davy Pieters en Boogaerdt/VanderSchoot zijn kanshebbers voor de VSCD Mimeprijs 2021. De Mimejury selecteerde voorstellingen uit de voorbije twee seizoenen, omdat de VSCD in 2020 vanwege de coronacrisis geen theaterprijzen uitreikte. De winnaar wordt bekend gemaakt op 11 september tijdens het Gala van het Nederlands Theater in Internationaal Theater Amsterdam.
Sinds 1986 reikt de Vereniging van Schouwburg- en Concertgebouwdirecties (VSCD) een Mimeprijs uit aan de persoon of groep die de belangrijkste bijdrage heeft geleverd aan mime in het voorafgaande seizoen. Dat kan zowel op het gebied van uitvoering, regie als choreografie zijn. In de jury van dit jaar zetelen voorzitter Nicole van Vessum (directeur theaterfestival De Parade), Berith Danse (directeur Pleintheater), Maurice Dujardin (hoofd artistiek bureau Theater Rotterdam), Marlies Heuer (actrice), Marijn van der Jagt (journalist en dramaturg), Irene Pronk (directeur Theater het Kruispunt), Dwayne Toemere (acteur/theatermaker/trainer) en John de Weerd (programmeur Het Nationale Theater).
De jury nomineerde Dries Verhoeven voor zijn project Broeders verheft u ter vrijheid.
In dit multidisciplinaire tweeluik over de kapitalistische globalisering toont Verhoeven aan hoe de individuele geest van werkkrachten uit lagelonenlanden over hun uitgebuite lichaam kan triomferen. Het oud-Nederlandse, socialistische strijdlied dat tien Bulgaarse seizoenarbeiders acht uur lang zingen in een door robots overgenomen distributiecentrum is een dromerig protest tegen hun inwisselbaarheid. In een Haagsche kunstinstelling, drie maanden lang de woonplek van de spelers, brachten een gelaagde documentaire en een mimografische driepanelen-video hun rijke binnenwereld intiem dichtbij.
Performancecollectief URLAND maakt kans met de Internet Trilogie, ‘een ijzersterke, beeldende geschiedschrijving van het wereldwijde web, vol iconische scènes en figuren’.
Een begeesterde machine genaamd Prometheus brengt het digitale vuur, een kat uit de populaireYouTube-filmpjes dwaalt rond en live aangestuurde Sims-poppetjes zoeken houvast in een virtuele ruimte. In het afsluitende toekomstvisioen mijmert een upgeload mensenbrein over verlies van tastzin, lichamelijke sensaties en emoties. Middels theater, hét medium van de aanwezigheid, vertelt URLAND over de toename van onze fysieke afwezigheid’
Nicole Beutler Projects maakt kans met 8: Metamorphosis (coproductie met ITA/O.Festival), een trefzeker geregisseerd ‘gesammtkunstwerk’. De voorstelling werd eerder ook al genomineerd voor de Zwaan, de VSCD-prijs voor de meest indrukwekkende dansproductie van 2020.
Een achtkoppig mannenkoor, slagwerker Frank Rosaly, componist/dj Gary Shepherd en een bewegend lichtgrit van ontwerpers Julian Maiwald en Minna Tikkainen schitteren in een alternatief scheppingsverhaal. Leidraad: het uiteenvallen van het patriarchaat. Na een drumstel-oerknal transformeren de zangers, aanvankelijk uniform bewegend in een knap uitgevoerde mimografie-van-het-maatpak, in mythische, androgyne en dierlijke wezens. Purcells beroemdste, barokke klaaglied wordt in de remix een hortend, echoënd klankgedicht.
Regisseur Davy Pieters is genomineerd voor DO NOT LOOK BACK WITH REGRET, waarin ze uit de menselijke gestalte een verhaal over kwetsbaarheid en verlies kneedt.
Een jongere vrouw (Klára Alexová) en een oudere (Marlies Heuer) zijn in zichzelf verzonken en tegelijk intens verbonden. De beeldtaal is uitgezuiverd en overrompelend: filmische taferelen, donkerslagen die de tijd doen verspringen, een doorgaande regenval van zwarte as en de magische belichting van Varja Klosse. Het geluidslandschap van Jimi Zoet tintelt en dondert. Het verstilde eindtafereel is een intiem samenkomen én een schrijnend afscheid.
Performance duo Boogaerdt/VanderSchoot maakte bij Theater Rotterdam de geheimzinnige theatrale installatie Antibodies, waarin een vrouw zich in een transparante koker tot organische poppenfiguren verhoudt.
Wat door haar handen gaat – een evenbeeld, een zelf vervaardigd kind – valt in stukken materie uiteen en wordt omhoog gehesen. Met een wonderlijke naïviteit verbeeldt én ondergaat Suzan Boogaerdt deze levenscyclus, bijgestaan door de sinistere soundscape van Wessel Schrik. Op projectiebanieren rondom de koker die het publiek verdelen, beziet een tijdloos totembeeld de rituele passage.
Foto: 8: Metamorphosis van Nicole Beutler Projects, Anja Beutler
