Een in het wit geklede vrouw wenkt mij naar zich toe. De witte schelpen rondom haar hals rinkelen zacht. Uit een witte keramische schaal vol water schept ze met een wit schepnet iets voor mij, het is een witte waterdruppel, gemaakt van hetzelfde soort keramiek. Met de breekbare druppel in mijn handen loop ik achter een andere vrouw aan, langzaam, achter mij nog drie bezoekers met druppels in hun handen.

De performance Oceanus – A New Ritual van kunstenaarscollectief BetweenTwoHands wil de aandacht van de deelnemers vestigen op water en daarmee op klimaatverandering. Water in een altaar, water dat in en uit witte lichaamsdelen stroomt, water als ijs, water dat verdampt.

Vier dansende performers in witte jurken met kransen van schelpen om hun nek (kostuumontwerp Q Hisashi Shibata) leiden de deelnemers over de haven van het NDSM terrein. Plechtig, aandachtig, zacht en zorgvuldig zijn hun bewegingen en zo brengen ze al snel een ‘sacrale’ sfeer in hun performance. Veel uit het katholicisme herkenbare bewegingen zoals handen wassen, langzaam in een rij lopen, een object afwisselend naar het hart en naar de hemel bewegen, enzovoorts.

BetweenTwoHands, dat bestaat uit beeldend kunstenaars Erin Tjin A Ton en Gosia Kaczmarek, hecht waarde aan rituelen. De onverstoorbaarheid ervan, hoe rituelen emoties kunnen temmen zonder ze te onderdrukken, of hoe ze de drang naar betekenisgeving verzachten. Dus bedachten ze een ritueel om het water in ons leven en op de wereld te eren, met hun eigen keramische werken als centrale media.

Het levert erg mooie momenten op, zoals de keramieken lichaamsdelen die opeens beginnen te roken en te rinkelen of de huisjes die voorzichtig boven water komen drijven. Maar hun visie op de rol van water voor de wereld, is niet erg verrassend. En grotendeels is het ook een ongemakkelijke ervaring, die poging sereen in een rij te lopen op zo’n druk en toeristisch deel van de stad. Bovendien werkt een ritueel pas echt als je er een passende context, een religie of overtuiging bij hebt. Hier ontbreekt dat, waardoor Oceanus niet beklijft, maar als water tussen je vingers door glijdt.

Foto: Moon Saris