400 culturele instellingen starten vandaag een campagne waarin ze hun publiek weer kunst in volle zalen beloven. Ze delen een video met een hoopvolle tekst van Jan Beuving over de magie en belofte van een lege zaal waarin alles sluimert wat straks weer kan en mag. ‘Straks, als we weer mogen, dan wordt alles ingelost. Hier wordt straks de kunst gemaakt die ons door de volgende crisis heen zal helpen.’ De sector deelt bij het poëtisch statement ook alvast 400 vrijkaarten uit. 

Met de campagne wil initiatiefnemer Lieven Cooiman een positief en hoopvol geluid laten horen. Als programmeur bij theater Flint in Amersfoort had hij aanvankelijk alleen een kerstboodschap in gedachten voor de sponsoren in zijn theater. Dat plan groeide al snel uit tot een project waar bijna de voltallige podiumsector zich bij aansloot.

De basis voor de video is ook een column die Jan Beuving schreef voor de Flint. Zijn tekst wordt nu uitgesproken door onder anderen cabaretier Peter Pannekoek en acteurs Simone Kleinsma en Soumaya Ahouaoui. Ook danser Uri Eugenio, choreograaf Hans van Manen en dirigent Jaap van Zweden zijn in de video te zien. Vier pianisten spelen op evenveel vleugels een deel uit Canto Ostinato van Simeon ten Holt. Regisseur van de video is Katja Akkerman.

Op de website droom-mee.nl maken bezoekers kans op 2 van de 400 vrijkaarten voor een voorstelling of concert, voor als straks de deuren weer helemaal opengaan. ‘In een volle zaal, waarmee de belofte werkelijkheid wordt.’

‘Acteren is spelen met rook’, zei de grote acteur Han Bentz van de Berg ooit. En daarom is elke theatervoorstelling uniek: zodra het vervlogen is, komt dezelfde rook nooit meer terug. Geen applaus is ooit hetzelfde. Geen lach is gelijk. De zin die elke avond dezelfde woorden bevat, wordt geen twee keer eender uitgesproken. Nog nooit hebben twee noten precies even hard geklonken. De rook kringelt altijd anders.

Precies dat maakt een lege zaal zo magisch. Want kijk naar een lege zaal, en je droomt haar vol. Een lege zaal herbergt, net als een leeg voetbalveld, een belofte. De geur van een lege zaal is de geur van de toekomst. Je hoeft maar te wachten, en er komt iets moois.

Het afgelopen jaar waren onze zalen, noodgedwongen, leger dan ooit. En toch. Toch was het het jaar van de kunst. We herinneren ons allemaal de balkons waarop de Italianen Verdi zongen. Het we-zullen-doorgaan dat in Nederland aangeheven werd. Juist de kunst, die in de theaters zo weinig ruimte kreeg, heeft buiten de theaters ruimte gegeven. In huizen, in hoofden, in harten.

Onze deuren zijn al maanden op slot, of hoogstens op een kiertje geopend. De zalen zwijgen. Maar hoe langer een zaal leeg staat, hoe groter de belofte wordt die in haar woont. Straks, als we weer mogen, dan wordt alles ingelost. Hier wordt straks de kunst gemaakt die ons door de volgende crisis heen zal helpen. De zalen zijn nu misschien leeg, maar wel belofte-vol.

Wij zijn klaar om te spelen.
Wij wachten – met u – op de rook.

Tekst: Jan Beuving

Foto: Opname video, Melle Meivogel