Ze ontmoeten elkaar eigenlijk bij toeval: zij een glamourgirl met mintgroene koffer en koptelefoon, net terug uit Amerika; hij een nerd in zwarte hoodie. Twee begin-dertigers voor wie het leven is tegengevallen, op zoek naar hoe het anders moet. De zachte kracht is een liefdevolle ode aan verbinding en vriendschap.
Het is de tweede voorstelling van Simon Heijmans – concept, tekst en spel – bij Bellevue Lunchtheater, een opvolger van het lovend ontvangen Voor altijd duurt een jaar (2018). De zachte kracht gaat over eenzaamheid onder jongvolwassenen en is vast en zeker bedacht voor we in een ander universum terecht zouden komen, maar vanwege corona extra actueel en relevant. Heijmans speelt zelf de nerd, naast glamourgirl Eva Laurenssen.
Zij vertrok met grote dromen naar Amerika en al bleken de dromen bedrog, ze klampt zich nog steeds vast aan haar imago van jong, mooi en succesvol. Hij bekent al meteen in hun eerste gesprek voor het eerst de deur uit te zijn geweest na 397 dagen op zijn kamer, alleen. Zijn blik, onder zijn donkere capuchon, is wantrouwend en ontwijkend.
In de voorstelling zien we het tweetal tijdens een reeks ontmoetingen, afgewisseld met scènes waarin ze uit hun rol stappen en commentaar leveren op elkaar, op het scenario of op het spel van de ander. Dat levert een prettige afwisseling op van emotionele momenten en gesprekken op metaniveau. De personages communiceren heel direct over hun gevoelens zonder dat het klef wordt. Zij blijkt helemaal niet zo succesvol en glamoureus; hij doet zijn capuchon af en wordt steeds iets minder ontwijkend. ‘Als niemand nog weet dat je er bent, ben je er dan nog?’ vraagt hij zich af.
Heijmans schrijft prettig alledaagse dialogen, afgewisseld met mooie, poëtische taal. Hij introduceert het thema eenzaamheid vanuit de positie van buitenstaander en onderzoeker; hij heeft zelfs een podcast gemaakt met achtergrondinformatie en gesprekken met deskundigen. Heijmans is behalve theatermaker ook maker van podcasts: zijn vorige, De brand in het landhuis (2019), stond maandenlang bovenaan de podcast-hitlijsten, won de BNR Podcast Award (2019) en de DirectorsNL Award (2020).
Tegelijk wordt duidelijk dat hij het verhaal niet alleen uit professionele belangstelling heeft geschreven, hij wordt er meermalen aan herinnerd dat hij misschien zelf wel wat heeft van een eenzame nerd. ‘Deze voorstelling gaat uiteindelijk over jou’, bijt Laurenssen hem toe. Natuurlijk, het is geen wereldschokkend nieuws dat er achter een glamourgirl heel wat onzekerheid schuil kan gaan en dat de contactgestoorde nerd achter zijn afwerende capuchon een gevoelige jongen blijkt.
De zachte kracht overstijgt het cliché en biedt genoeg afwisseling, muziek en humor. De voorstelling begint en eindigt met de vrouw die een bericht inspreekt als de man uiteindelijk is vertrokken. Hun ontmoeting heeft iets teweeggebracht; al is het geen grootse liefde geworden, wel hebben ze allebei, hoe ver hun werelden ook uit elkaar liggen, een lotgenoot gevonden. De zachte kracht is een troostende en liefdevolle voorstelling.
Foto: Bart Grietens
