Sell yourself is het thema van de voorjaarseditie van jongerenfestival Breakin’Walls van Frascati. Samen met hiphopschool Solid Ground Movement presenteert het podium de jongerenproductie VOC. Die afkorting staat in het collectieve geheugen gegrift als het symbool voor de bedrijvige Nederlandse handelsmentaliteit, maar de twintigers van Solid Ground zijn vooral op zoek naar een baan. Hun VOC staat voor het overwinnen van de crisis: Victory over crisis.

Met een touwwand links en het evenzo grote zeil rechts is het kleine zaaltje van Frascati al snel gevuld. Het is een wonder dat er überhaupt nog gedanst kan worden op de vierkante meters die resten. Het zeil fungeert als projectiescherm en toont een blauw landschap onder water. Lang duurt de kalmte echter die de onderzeese oase uitstraalt niet, want zes dansers verschijnen scharrelend aan boord, braaf op een rijtje in donkerblauwe overalls. Die uniforme ordentelijkheid wordt al snel ingeruild, want onder hun overalls dragen de anonieme verstekelingen een kleurige outfit met bling-blingkettingen. Daarmee kan de show beginnen.

Die kleding is minstens even bont als de eclectische beelden waarvan Solid Ground Movement – Alida Dors en Bryan Duiventak – gebruik maakt. Water en tekeningen van het VOC-schip maken al gauw plaats voor vertraagde beelden van een groot appartementencomplex dat instort. Ter land of ter zee, Dors en Duiventak volgen de logica van de zapcultuur, hun ‘choreo’ drijft op de swingende soundmix van DJ Lovesupreme, die met regelmaat lastige overgangen redt. De dans is licht en een mengeling van populaire urban stijlen, goed uitgevoerd overigens. ‘Ik kom voor de vacature,’ kondigt een van de dansers aan en haar mededeling wordt opgevolgd door de anderen.

Een voor een leren we de dansers kennen, als ze via de microfoon publiekelijk solliciteren en hun naam, leeftijd, geboorteland en hobby bekendmaken. Het maakt VOC tot een geijkte  jongerenproductie waarin ieders persoonlijke inbreng in tekst en beweging een plek krijgt in het stuk. Al zijn de ‘jongeren’ van het gezelschap ook niet de jongste meer. Dat ze allemaal choreograaf willen worden is geestig, maar het gegeven wordt weinig uitgebuit.

Het zijn uitstekende performers, de dansers van Solid Ground Movement. Ze laten zien dat de onderlinge concurentie groot is en het vechten is voor een eigen bestaan. In die zin draagt het stuk wel een boodschap uit, als voorstelling springt VOC er echter niet uit. Mooi is de scène waarin de dansers allemaal in het scheepsnet hangen en weifelend op en neer deinen. Eigenlijk is dit het enige moment dat de choreografie inhoudelijk reageert op de setting. In die zin is VOC weinig consequent en laat de choreografie ook kansen liggen.

 

Foto: Rinaldo Beunk