Een groep private fondsen lanceert een gezamenlijk fonds om theaters, concertzalen, musea en theaterproducenten te helpen zich aan te passen aan de anderhalvemetersamenleving. Voor dit Kickstart Cultuurfonds brachten ze samen ruim 16 miljoen euro bijeen. (meer…)
De kosten voor het invoeren van de Fair Practice Code komen uit op 20,1 miljoen euro. Dat blijkt uit een rapport van onderzoeksbureau Sirm, dat woensdag naar de Tweede Kamer is gegaan. Bij de berekeningen is uitgegaan van het huidige aanbod van meerjarig Rijksgesubsidieerde instellingen. Betaling volgens de Fair Practice Code is voor het aankomend Kunstenplan (2021-2024) een voorwaarde om rijkssubsidie te ontvangen.
Van de twintig miljoen euro die het de culturele sector volgens de berekeningen gaat kosten, is ruwweg de helft voor onbetaald structureel overwerk. De andere helft is ter compensatie van tekortschietende beloning. Van de (middel)grote gezelschappen en de grote festivals wordt verwacht dat zij de kosten zelf kunnen opvangen binnen hun huidige bedrijfsvoering. De meerkosten zullen relatief het hoogst zijn voor de kleinere culturele instellingen.
‘Bij gelijkblijvende overheidssubsidies zijn deze instellingen en festivals gedwongen om hun personeelssterkte of de overige kostencomponenten terug te brengen dan wel hun eigen inkomsten sterk te vergroten’, stelt het onderzoeksrapport. Daardoor is er nauwelijks aan een vermindering van het culturele aanbod te ontkomen. Concreet zou dat, bij een gelijkblijvend financieel kader, jaarlijks neerkomen op 680 minder theateruitvoeringen, 78 minder dansvoorstellingen en een afname van 163 muziektheatervoorstellingen, berekende Sirm.
‘Fair Practice stelt instellingen voor de uitdaging om hun bedrijfsmodel goed onder de loep te nemen en te bekijken of anders organiseren kan bijdragen aan meer ruimte’, schrijft minister Ingrid van Engelshoven (Cultuur) in een brief aan de Kamer. Een alternatief dat in het rapport wordt geschetst, waarin het aanbod wordt verminderd door het aantal meerjarig gesubsidieerde instellingen terug te brengen, laat ze buiten beschouwing omdat op dit moment ‘de bestaande kaders’ het uitgangspunt zijn.
Belangenorganisatie Kunsten ’92 benadrukt het belang van het beschikbaar stellen van voldoende middelen voor het veiligstellen van eerlijke beloning: ‘De optie om de implementatie van de Fair Practice Code volledig door de culturele sector zelf te laten oplossen, met als gevolg een enorm verlies aan activiteiten en dus ook aan publiek, druist in tegen alle ambities die de minister voor deze sector heeft.’
Foto: Schaapjes op het droge van Wunderbaum, Fred de Brock
“680 minder theateruitvoeringen, 78 minder dansvoorstellingen en een afname van 163 muziektheatervoorstellingen” – en hoeveel minder werk voor hoeveel mensen betekent dat?
De minister is niet bereid te vechten voor een breder ‘kader’ en dus verantwoordelijk voor een verdeel- en heersbeleid. Met de fair practice code wordt de sector tegen zichzelf uitgespeeld. Het zou van solidariteit getuigen om de code niet te volgen zolang er geen geld bij komt. Alleen collectieve actie kan iets uitrichten.
@EW Geerlings, hoe zie je het voor je dat de Fair Practice Code actief niet gevolgd wordt? Dat we elkaar in de sector nog verder gaan onderbetalen? Wat dat betreft kunnen we zijn we al goed bezig. Volgens mij schieten we elkaar daarmee enkel in de voet.
Vergeet daarbij ook niet dat wanneer wij met minder geld evenveel blijven maken en spelen, we tegelijkertijd het signaal afgeven naar de politiek en het publiek dat het met minder geld dus blijkbaar ook kan. Dat lijkt mij ook niet de bedoeling.