Met de première van Blindness in augustus 2020 opende het Donmar Warehouse na maanden lockdown weer de deuren. Dat moet een bijzondere ervaring zijn geweest: de nog onwennige bezoekers die koptelefoons krijgen aangereikt, voor het eerst in lange tijd weer een theaterruimte betreden, op afstand van elkaar gaan zitten en luisteren naar de stem van Juliet Stevenson, die hen vertelt over een fictieve epidemie van blindheid. (meer…)
Seks met een oudere vrouw, een trio of indringend aangekeken worden door presentator Oscar Kocken: het zijn zomaar een paar seksuele fantasieën die Paradebezoekers hebben opgeschreven voor Yes, Please! LIVE, een lopend onderzoek van Stichting Nieuwe Helden.
In minicaravan Bolleke, die een rondreis maakt door het land, hebben verschillende vrijwilligers hun erotische verhalen gedeeld. In de Paradevoorstelling horen we een aantal van die verhalen en wordt er zelfs iemand live geïnterviewd.
Maar niet voordat Kocken en Elsa May Averill ons door een Powerpoint-presentatie hebben geleid over het project en eerdere onderzoeken naar seksuele fantasie. Die blijken in Nederland niet zo talrijk te zijn. De studies die er wel zijn berusten op vragenlijsten en zijn veelal heteronormatief. Dat er reden is voor een nieuw en beter onderzoek moge duidelijk zijn, maar de presentatie zelf is een wat droog begin. De opnames en vooral het interview zijn theatraal veel interessanter.
Er wordt gefantaseerd over water. Veel water, zegt een vrouw, maar geen Dolfinarium. Een man vindt het spannend dat de vorige bewoner van zijn huis waarschijnlijk ooit in zijn douche gemasturbeerd heeft. Niet zozeer de verhalen, maar de aarzeling in de stemmen maakt het interessant om naar te luisteren. Een vrouw komt dapper het podium op en vertelt Kocken over haar fantasie. Gedetailleerd beschrijft ze een alter-ego die in niets lijkt op de persoon die zij in het dagelijks leven is.
Door een taboe bespreekbaar te maken ontstaan er mooie momenten in deze voorstelling. Eigenlijk heeft Yes, Please! LIVE weinig met erotiek te maken en veel meer met kwetsbaarheid. De aarzeling om iets persoonlijks te vertellen – ‘Ik zit hier wel erg kwetsbaar te zijn’, zei de vrouw terecht – en de moed om het alsnog te doen, is spannender dan de wat rationele vorm van een presentatie.