Het publiek staat aan vier zijden van een metersdiepe put, waar Anouck Le Roy, Erik Glas en Johan Sjölund reikhalzend uit omhoog kijken. In de acrobatiekvoorstelling Pit, in de buitenlucht van hartje Rotterdam, bevechten drie jonge circusartiesten hun vrijheid. Want wie eenmaal over de rand gluurde en zag hoeveel groter de wereld nog is, neemt geen genoegen meer met hoe het was.

De voorstelling, die regisseur Zinzi Oegema bij TENT circus producties maakte, staat deze week op het Circusstad Festival in Rotterdam. Voor de schouwburg is een sfeervol festivalhart opgetrokken waar voorstellingen te zien zijn en workshops worden aangeboden. Ook in Theater Rotterdam zelf en verderop in het Oude Luxor Theater worden tot en met zondag circustheatervoorstellingen vertoond.

Pit is een ingetogen, beeldende voorstelling over toenadering, vertrouwen en vrijheid. Het publiek representeert voor de artiesten een andere (betere) wereld, en wordt zo in hoge mate bij het werk betrokken. Uiteindelijk lukt het hen alle drie om hun kooi in te ruilen voor vrijheid: samenwerken en overgave zijn daarbij de sleutels. In haar dramaturgie is deze korte festivalvoorstelling nog wel wat vrijblijvend – waarom beginnen de drie artiesten bijvoorbeeld buiten de kooi? – maar fysiek leveren ze prachtig werk af, waarbij ze geen moment het contact met het publiek uit het ook verliezen.

Ook Contra van Fabuloka is een verstilde, poëtische etude, ditmaal tussen een vrouw en haar schaduw. Een volledig in het wit geklede vrouw komt de speelvloer op. In alles straalt ze schoonheid, deugd en smetteloosheid uit: met haar witte jurk, witte handschoenen en wit gezichtspoeder dat ze kwistig op haar wangen poedert – tot groot plezier van het jonge publiek.

Maar dan komt, uit de kist die ze de speelvloer heeft opgereden, ineens een zwarte gedaante. Het is haar schaduw, en die vertegenwoordigt in alles haar tegenpool: mysterieus, grillig, ondeugend en donker.

Wat volgt is een intrigerend acrobatisch duet, waarin de zwarte silhouet haar letterlijk probeert te overschaduwen. Zij verzet zich aanvankelijk, maar geeft zich gaandeweg steeds meer over aan zijn grillen, tot ze haast tot één gedaante samensmelten. Uiteindelijk weet zij hem ook weer te overwinnen, en dwingt hem terug zijn kist in. Maar het heeft haar wel getekend. Ze is inmiddels niet meer die smetteloze vrouw die ze bij aanvang was: in een modieuze, rode jurk gaat ze af. Zo heeft ze de twee uitersten – die natuurlijk allebei uit haarzelf komen – verenigd.

Fabuloka is het circus- en muziektheatercollectief van Edwin Schulte en Jorga Lok. Zonder al te illustratief te worden, biedt dit associatieve duet (geregisseerd door Natasha Schulte) voldoende aanknopingspunten voor het jonge publiek waar de voorstelling voor bedoeld is. In de relatie tussen spelers en toeschouwers had de voorstelling wat uitgesprokener mogen zijn: nu wordt het publiek het ene moment erkend en expliciet bij de handeling betrokken, om vervolgens weer helemaal te verdwijnen. Inhoudelijk borduurt deze voorstelling mooi voort op universele thema’s als eigenheid en autonomie.

Foto Pit: Marc Faasse

Circusstad Festival is tot en met zondag in het centrum van Rotterdam te zien. Meer informatie vind je hier.