Tien jaar geleden maakte Moniek Merkx bij Theater Artemis de voorstelling Maanvirus, een meisjesgriezelverhaal dat daverend werd ontvangen. Nu herneemt Merkx de voorstelling bij Theatergroep Max. Indertijd speelden Suzan Boogaerdt, Kathenka Woudenberg en Bianca van der Schoot het drietal heksachtige meisjes, dit keer schitteren naast Suzan Boogaerdt Roosmarijn Luyten en Daniëlle van de Ven.

In een kamer met een psychedelisch exotisch vogelbehang verzinnen drie zusjes in geruite jurkjes wat zich rond een onopgehelderde moord heeft voorgedaan. Of zoeken ze een verklaring voor de dood van hun moeder? Maanvirus houdt het aangename midden tussen een griezelig sprookje, een raadselachtige detective en onversneden meidenfantasie. Het verhaal schakelt met het grootste gemak van speelse vertelling naar magische bezwering, van heden naar verleden en van lineaire geschiedenis naar associatieve verzinsels. Alles wat ook maar ruikt naar tovenarij komt langs: helderziendheid, vampiers, gedachten lezen, koffiedikkijken, een geheugenwisser, een bron in het licht van de volle maan, een Latijnse spreuk over waarheid, onbegrijpelijke symboliek, en, alsof het om de zoveelste toverkunst gaat, DNA-onderzoek.

De drie actrices laveren licht en vlot tussen de vele lagen. Ze spelen serieuze commissarissen, een lijp rappend schooljochie, een ‘hyenische’ moeder (die hysterisch én melancholisch is) en bovenal de snibbige bakvissen met lange zwarte haren die het ongewone verhaal vertellen. Hoewel de drie aan elkaar gewaagde actrices het hele gebeuren vol occulte verwijzingen regelmatig voorzien van een vette knipoog, weten ze de spanning met kracht op te bouwen en een thrillerachtige sfeer te creëren. Ongemerkt ga je geloven in de volslagen onlogische logica die het drietal hanteert en word je naar het puntje van je stoel getrokken. De ware toedracht van het verhaal is aan de fantasie van de kijker. In heksen hoef je niet te geloven, maar tegen zoveel magie is geen nuchterheid bestand.