De theaterrecensent blijft thuis. De theaterzalen zijn dicht, maar het online aanbod staat wagenwijd open. In plaats van voorstellingen te bezoeken, zap ik de komende dagen lukraak langs registraties, live-streams en andere online-projecten. (meer…)
De ongrijpbare, onbegrijpbare dood als onderwerp voor een jeugdvoorstelling? De filosofische theatermaker Freek Vielen (van De Nwe Tijd) weet er wel raad mee. Hij laat De Dood toevallig op bezoek komen als broer en zus de verjaardag van de dood van hun hond willen vieren. De Dood als een droeve clown. De geknipte figuur daarvoor is Danny Ronaldo van Circus Ronaldo. Dat alles zorgt voor knettergekke hilarische toestanden, voor zachte en warme momenten, voor een grote brok ontroering als eindpunt. (meer…)
Het derde deel van de Heimat-reeks van Antwerps theaterhuis De Nwe Tijd biedt wederom een melancholieke avond vol muziek en filosofisch getinte overpeinzingen, maar hangt vanwege het ontbreken van een helder overkoepelend concept een beetje als los zand aan elkaar. (meer…)
‘We hebben ervoor gekozen om niet met een regisseur te werken’, zo melden de makers van Heimat 2 aan het begin van de voorstelling op toch wel enigszins triomfantelijke toon. Helaas blijkt dat deze overvolle … Lees verder
