Het blijft een van de meest raadselachtige theaterteksten, Under Milk Wood (Onder het melkwoud, 1953) van de uit Wales afkomstige dichter Dylan Thomas (1914-1953). Raadselachtig, en weergaloos mooi van taal, van klank, van poëzie. Sinds de eerste opvoering ervan in 1957 door de Nederlandse Comedie in de briljante vertaling van Hugo Claus kent het stuk in ons land een indrukwekkende opvoeringsgeschiedenis. De Nederlandse première destijds in de Amsterdamse Stadsschouwburg met een cast van zo’n vijftig uitvoerenden, geregisseerd door Han Bentz van den Berg, maakte zoveel indruk dat de recensent van NRC Handelsblad, Jac Heijer, schreef de zaal ‘in een wolk van ontroering’ verlaten te hebben. (meer…)