Slakken zijn doorgaans tweeslachtig: ze hebben zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsorganen. Op de grote breedbeeldtelevisie die in het midden van de speelvloer hangt, komen fragmenten uit natuurdocumentaires over tweeslachtige dieren voorbij. Ondertussen speelt zich voor die televisie een minstens zo opmerkelijke ‘natuurdocumentaire’ af: Wo-man is een theatraal onderzoek naar de tweeslachtigheid die in de mens besloten zit. (meer…)
Dat de vermeende ‘springplankfunctie’ van het Zeecontainerprogramma op Over het IJ Festival niet van de lucht is, bewijst de indrukwekkende lijst curatoren die voor deze jubileumeditie zijn aangetrokken. In het kader van vijfentwintig jaar Over … Lees verder
De voorstelling Mijn (bij)vrouw is geen traditionele zedenkomedie over een Surinaamse man, heen en weer geslingerd tussen zijn vrouw en zijn bijvrouw. Het stuk is verrassender, intrigerender en diepmenselijker dan de titel en de ondertitel … Lees verder
In Our House, Heimat ist nicht nur ein Wort zet Boogaerdt/VanderSchoot het onderzoek naar de crossover tussen theater en installatie voort, samen met de afstuderende nieuwe garde van de Mime Opleiding. De toeschouwer wordt tot … Lees verder
