Het is een ijzeren formule. Voor de talenten van het Nederlands Dans Theater wordt een mix geselecteerd van bestaand repertoire en nieuwe stukken, die altijd worden gelanceerd als wereldpremières. In Straight Around zorgt Hans van Manen voor de eerste en Edward Clug en het duo Sharon Eyal en Gai Behar voor de nieuwe choreografieën.
Two, dat Hans van Manen in 1990 maakte voor NDT1 op de ‘Berceuse élégiaque‘ van Busoni, is een klassiek, esthetisch ogend duet. Alexander Anderson stelt zich aanvankelijk dienend en vragend op naast, om en onder de wat afstandelijke diva Madoka Kariya. Gaandeweg eist hij meer initiatief voor zich op, maar uiteindelijk blijft hij wat sip achter terwijl zij statig wegschrijdt.
Van Van Manens Solo klopt de titel wel voor de muziek (delen uit Bachs eerste vioolpartita), maar niet voor de dans. Drie dansers gaan wat je nu een battle zou noemen met elkaar aan, met gehoekte lichaamsdelen en hakende polsen. Alsof De verwoeste stad van Zadkine tot leven is gewekt en in hoog tempo zijn statische verleden van zich afschudt. Naast Helias Tur-Dorvault en Miguel Duarte maakt de watervlugge frêle Gregory Lau indruk.
Na de blik terug in de tijd zorgen choreografen uit Israël en Roemenië voor nieuwe stukken. Het groteske, expressionistische element van Solo zet zich voort in Feelings van Sharon Eyal en Gai Behar, die hun wortels onder meer in de vermaarde Batsheva Dance Company in Tel Aviv hebben. Feelings begint met een mooie solo waarin Alice Godfrey bedachtzaam lichaamshoudingen en bewegingen uitprobeert, met dan ineens wijd uitslaande armen en benen. De negen dansers die opkomen lijken haar te zien als de vanzelfsprekende leidster, golven met haar mee en kopiëren haar bewegingen. Ze zouden faunen op een open plek in het bos kunnen zijn, of aliens, in hun bleke pakken. In hun schijnbaar rituele verering en hun mechanische motoriek hebben ze soms iets van marionetten. Na het applaus volgt onverwacht nog een duetje, waarin twee mannen als baltsende vogels om elkaar heen draaien.
Handman van de Roemeense choreograaf Edward Clug, artistiek directeur van het Sloveense Maribor Ballet, is veelzijdig en levendig. Op de muziek van Milko Lazar voor een repetitieve piano met drums die een vrijere rol hebben, komen negen dansers stampend op in diagonalen. Daarop volgt een dynamische afwisseling van soli, duetten en groter bezette delen. Ook Clug maakt graag gebruik van hoekige, abrupte bewegingen, waardoor de dansers aan poppen doen denken.
Straight Around is een afwisselende dansavond met zeer getalenteerde dansers van rond de twintig. Ze verdiepen zich in bestaand werk, maar zetten ook de eerste versie ooit neer van nieuwe choreografieën. Een voorschot op een hopelijk gloedvolle toekomst.
Foto Feelings – Sharon Eyal & Gai Behar/NDT2: Joris-Jan Bos
