In Let’s play zien we een in zichzelf gekeerde jongen, die passief ronddoolt in zijn kamer, in joggingbroek en T-shirt, in het halfdonker zijn tanden poetst en een stapel trays aan halveliterblikken Monster Energy op voorraad heeft. (meer…)
Er is niets teveel gezegd, met de titel van deze 2+-voorstelling. Spelen staat centraal in deze onderzoekende jeugdvoorstelling. Met blokken, kleine autootjes en meters gekleurde tape. Maar ook met klanken, vormen en kleuren. Zo ontstaan associatief en spelenderwijs hele werelden op het kleine podium.
Een actrice en een muzikant zitten op het podium; omringd door allerlei speelgoed. De voorstelling begint klein: het ene blokje wordt op een ander gezet, er ontstaat een torentje. Steeds als een blokje een ander blokje raakt, klinkt er een geluidje. Als de toren te hoog is, valt de toren op. Maar vanuit de puinhopen worden letterlijk weer nieuwe dingen gebouwd.
Het in het Franse Bordeaux gevestigde collectief Compagnie La Boîte à Sel ontwikkelde deze voorstelling in 2012; en is nu door het Haagse jeugdkunstfestival De Betovering naar Nederland gehaald. Speel is een zorgvuldig opgebouwde voorstelling waarin het spelende kind gevierd wordt. Als elk blokje een andere klank teweegbrengt, blijkt er ineens een prachtige compositie te ontstaan. En wat begint met een klein torentje van vier op elkaar gestapelde blokjes, eindigt onverwacht in een fenomenaal, haast sprookjesachtig universum. Zonder aan associatieve abstractie in te boeten, voltrekken er zich ineens hele verhaallijnen op de vloer. Van grootstedelijke gebouwen die kleine dorpjes verdringen, maar het uiteindelijk toch afleggen tegen de natuur. En van een kind – natuurlijk – dat zichzelf moe en voldaan speelt.
Spel en muziek reageren mooi op elkaar en scheppen samen hun fantasierijke werelden, met niet meer dan een aantal rudimentaire vormen en uitsluitend in de traditioneel primaire kleuren geel, blauw en rood. Vormen en kleuren waar het jonge publiek ongetwijfeld vertrouwd mee is. Grootste kracht van deze korte voorstelling is het inzicht dat uit omgevallen torens en verwoeste gebouwen, altijd weer mooie nieuwe dingen kunnen ontstaan. Veel moois ontstaat uit chaos; en dus is het niet erg als er iets kapot gaat (iets wat ook veel volwassenen nogal eens lijken te vergeten). Integendeel, met een nieuwe ervaring op zak kun je moedig voorwaarts. En raak je pas uitgespeeld als de slaap je overmant.