Performance

Vertrouwdheid met een werk of een maker kan onthutsend snel leiden tot een blasé, been there, done that soort-van-houding. Dat overkwam me een tijdje terug tijdens Odisseia van Companhia Hiato, een Braziliaans ensemble dat ik al jaren volg – ik deed er verslag van in Theatermaker. Zou me hetzelfde gebeuren tijdens het tweede en laatste deel van DYING TOGETHER van Lotte van den Berg?  (meer…)

Een toerist is ‘iemand die voor zijn plezier op reis gaat’, volgens Van Dale – waarbij we volgens mij ‘voor zijn plezier’ moeten interpreteren als ‘niet gedwongen’. Toerisme heeft bovendien behalve vrolijke connotaties, ook iets parasitairs: eens even kijken wat dit land of deze stad mij te bieden heeft. Vooral dat laatste maakt Tourist van Marte Boneschansker tot een interessante ervaring. In deze interactieve installatie ben je niet alleen toerist in een ander land, maar vooral in iemand anders’ strijd. Dat maakt het tot een boeiende, maar tegelijkertijd wrange reis. (meer…)

Hoe verhouden wij ons tot elkaar. Wie heeft de macht, wie de controle? De simpele uitnodiging die theatermaker en performer Ira Brand in haar dojo annex theater aan het publiek voorlegt zit vol vragen. Ways to submit is een boeiend sociaal spel, ook voor de passieve kijker. (meer…)

We moeten smartphone, horloge en andere hinderlijke bagage afgeven, voordat we in groepjes naar de kelder van het grote SCHUNCK Museum kunnen afdalen en daar langs en tussen grote witte kubussen en ruimtes kunnen dolen. ‘Don’t enter’, ‘Don’t open’ staat er bij de schuifdeuren. Na een tijdje worden die plakkaten verwijderd en geven de ruimtes hun geheimen prijs. (meer…)

Stel: iemand heeft lactose-intolerantie en staat op het punt een glas melk leeg te drinken. Je krijgt vijf euro als je hem dat laat doen. Als je het hem belet door ‘stop’ te zeggen, kun je naar je geld fluiten. Wat doe je? (meer…)

Toen Franz Kafka op een doorwaakte nacht in 1912 in één ruk, als in een trance, zijn verhaal Das Urteil (Het vonnis) had geschreven, noteerde hij in zijn dagboek: ‘het verhaal is als een echte geboorte met vuil en slijm bedekt uit mij tevoorschijn gekomen, en alleen ik heb de hand die tot het lichaam kan doordringen’. Het verhaal dat hij daarna schreef was het beroemde De gedaanteverwisseling, waarin de brave handelsreiziger Gregor Samsa op een ochtend wakker wordt en tot zijn schrik constateert dat hij veranderd is in een tor. (meer…)

‘Ga naast elkaar zitten op een trap, een lage muur of een andere plek waarop gezeten kan worden. Kom één voor één aan met onregelmatige tussenpozen, en ga zitten met een zo regelmatig mogelijke afstand tot elkaar. Doe alsof je elkaar niet kent.’ Zo staat het op het briefje dat de deelnemers aan invisible van tevoren uitgereikt hebben gekregen. (meer…)

Hoewel ze al haar halve leven in België woont, voelt Shokat zich daar nog altijd niet helemaal thuis. Pas als ze in haar geboorteland Iran is, kan ze vrij ademen, dingen zelf regelen, haar gevoelens uiten. Het Nederlands vormt voor haar een barrière, het voelt niet ‘eigen’. (meer…)

(meer…)

Peter van Til is een wat slungelige jongen, geboren in Eelde-Paterswolde. Hij verzamelde – net zoals iedereen destijds waarschijnlijk – alles van Looney Tunes. Het contrast kan haast niet groter: naast hem staat Lee-Ursus Alexander, geboren te Kaap van Storms. De één een Drentse spoken word-artiest, de ander een Zuid-Afrikaanse rymkletser. Samen gaan ze op zoek naar hoe divsersiteit juist kan verbinden. Want het idee dat je verschillen zou moeten overbruggen, benadrukt volgens hen juist het onderscheid. (meer…)