De Erven van Toon Hermans reiken aan Jochem Myjer de Toon Hermans Prijs uit. Ze zijn Myjer dankbaar voor ‘zijn unieke bijdrage aan het levend houden van de ideeën van Toon Hermans’. Op 17 december, de eerste verjaardag van het Toon Hermans Theater in Sittard-Geleen, ontvangt de cabaretier een bronzen profiel van zijn allergrootste voorbeeld.
Met de Toon Hermans Prijs eert de Stichting Toon Hermans personen of instanties die een bijdrage hebben geleverd aan het bewaren en beheren van het erfgoed van de cabaretier en het bevorderen van de ideeën waar hij voor stond.
Voorzitter Herman van Hove ontmoette Jochem Myjer na een hommage in Antwerpen. De begeestering waarmee Myjer daar over zijn allergrootste voorbeeld sprak vond hij zo pakkend en ontroerend dat geen etmaal later de keuze van de bestuurders van de Stichting vast stond.
De Toon Hermans Prijs werd de voorbije twintig jaar maar zes keer uitgereikt. De eerste prijs ging in 2002 naar Mini en Maxi. Daarna volgden André van Duin, Gemeente Sittard, Benny Ludemann en Paul van Vliet en Freek de Jonge. De winnaar ontvangt een replica van een bronzen profiel van Toon Hermans ontworpen door Guus Hellegers.
Myjer ontvangt de prijs op 17 december in de voormalige schouwburg De Domijnen in Sittard-Geleen, dat dan een jaar geleden werd omgedoopt tot Het Toon Hermans Theater. Er vindt een hommage-programma plaats, waarbij onder anderen Renée van Wegberg, Lissa Meyvis, Warre Borgmans en Cyrille Niël liedjes van Toon Hermans zingen.
De reactie van Jochem Myjer op de prijs was voor de bestuurders van de Stichting ‘de ultieme bevestiging van hun perfecte keuze’. Hij liet weten al sinds zijn jeugd een grote fascinatie voor het werk van Toon Hermans te hebben. ‘De man liet volle zalen schudden van het lachen, maar strooide ook genereus met liefde en troost. Hij is tot op de dag van vandaag mijn allergrootste voorbeeld en ik ben zo blij dat ik, dankzij zijn achtergelaten oeuvre, nog steeds zo veel van hem kan leren.’
De prijs inspireert Myer om, ‘in navolging van de grootmeester zelf, nog meer vrolijkheid de wereld in te slingeren’.
En nu ga ik me verstoppen in het struikgewas en met vierentwintig rozen in mijn hand zingen:
Ik ben zo blij, zo blij, zo blij, blij, blij Als een kikker in de sloot Als een pasgeboren geitje Dat huppelt in een weitje ‘k Ben zo blij, zo blij, zo blij
We gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze site zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van deze site, gaan we er vanuit dat je ermee instemt.
