Een man en een vrouw zweven door het luchtledige van het universum. Of twee embryo’s dobberen in de moederbuik. Of twee entiteiten glijden in het donkere water van de diepe oceaan. Het is maar net wat je in de donkere wereld ziet die Boukje Schweigman in Spiegel oproept.

Schweigman maakte Spiegel in Engeland en deze voorstelling was tijdens Theaterfestival Boulevard in Den Bosch voor het eerst in Nederland te zien. In twee rijen van vijftien personen neemt het publiek plaatst aan weerszijden van de installatie die Theun Mosk voor deze voorstelling ontwierp. Door een smalle horizontale gleuf is een spiegelend oppervlak te zien. Hier bewegen performers Toon Kuijpers en Marinka Eijgenraam gewichtloos in een duistere wereld. Ze kijken om zich heen, ontdekken elkaar en vervolgens zichzelf. In die ontdekking raken ze elkaar ook weer kwijt tot ze zich (bijna letterlijk) in twee verschillende werelden bevinden.

Net als in haar eerdere voorstellingen Tussen en Hoek, creëert Schweigman in een spel met licht en donker, maar ook met een grommende soundscape en verstilde beelden, een wereld die even fascinerend als ongrijpbaar is. En net als in Wiek en Zweep plaatst Schweigman haar spelers in een bijzondere omgeving die de nodige fysieke condities met zich meebrengt. Eijgenraam (o.a. Wiek en Zweep) en Kuijpers (o.a. Hoek en Landrot) brengen met de fysieke condities in Spiegel een prachtige performance. Hun concentratie, bewegingskwaliteit en precisie maken Spiegel tot weer een bijzondere Schweigman-voorstelling.

(foto: Jochem Jurgens)