Nadat hij zijn moeder, vader en broer al centraal stelde in eerdere voorstellingen, belicht acteur en theatermaker Sadettin Kirmiziyüz in zijn vierde voorstelling het verhaal van zijn zus. In 2011 trouwde zij de prins van haar dromen en vertrok ze naar Turkije, waar ze zich meer leek thuis te voelen dan in het aan lager wal geraakte Nederland. Samen met het briljante muzikale trio The Sadists en regisseur Casper Vandeputte maakt  Kirmiziyüz  van Somedaymyprincewill.com een integere voorstelling over de lastige positie van de Turkse dochter.

Hoe serieus deze thematiek ook is, nergens wordt Somedaymyprincewill.com te zwaar. De inbreng van The Sadists (Viktor Griffioen, Erik van der Horst en Kaspar Schellingerhout) geeft de voorstelling behalve theatrale jeu ook vaart en Kirmiziyüz hanteert als altijd stand up technieken met zijn zijdelingse grappen en zijn timing. Het hele team, regisseur Casper Vandeputte incluis, kent elkaar van de Acteursopleiding in Maastricht. Het kan niet anders dan dat het eerste ei van Somedaymyprincewill.com daar  is gelegd.

Het toneel is omgebouwd tot een Turkse  feestzaal. In het midden staat op een verhoging pontificaal een roze bank omzoomd door gordijnen. Op de vloer ligt confetti, langs de wanden hangen bruine gordijnen met grote roze strikken en de tafels zijn bedekt met trijpen kleedjes uit de Turkse bazaar.

Somedaymyprincewill.com speelt zich af in het decor van de trouwerij van ‘De schone van Zutphen’. In een lange monoloog schakelt Kirmiziyüz voortdurend tussen zichzelf en de rol van zijn zus. Hij geeft een beeld van hun schooltijd, toont hun verschillende levens en bekritiseert  zijn zus, die volgens hem maar weinig van het leven maakt.

Soms is die tekst amusant, vooral als de voorstelling de draak steekt met de internetforums waar de eenzame zus haar heil zoekt. Regelmatig wordt Kirmiziyüz’ monoloog onderbroken door muzikale intermezzo’s. The Sadists spelen bloedmooie nummers over de zus, verkleden zich als Ninja Turtles of zingen in verhaspeld Nederlands traditionele Turkse liederen. Behalve veelzijdige muzikanten zijn The Sadists ook  uitstekende acteurs. In een uitbundige reeks stijlen geven ze de voorstelling met hun zijdelingse commentaar en karikaturen een extra lading.

Af en toe verliest Somedaymyprincewill.com vaart en vertelt Kirmiziyüz feiten die we al hadden geraden. Maar het verhaal van de zus is een verhaal dat weinig mensen kennen, althans niet vanuit het autobiografische en verfijnde perspectief dat Kirmiziyüz ons kan tonen.

Somedaymyprincewill.com mag dan aanvankelijk gaan over een willoos en bescheiden meisje, in feite zit de zus gevangen in een complex netwerk van familierelaties waar de mannen en de moeders het voor het zeggen hebben. Kirmiziyüz en zijn Turtles onthullen haar verhaal met liefde en veel uitbundige theatrale humor.

(foto: Saris & den Engelsman)