Voor het slotnummer moeten de peuters wel eerst even de bomen overeind zetten, die zijn omgevallen in de storm. Dan kunnen de prettig opgezweepte ukken zich overgeven aan het boomdansje met zwierig zwaaiende takken. (meer…)
Omdat Opus One vijfentwintig jaar bestaat, hebben ze een vertrouwd succes opnieuw uitgebracht: de familievoortelling Jungle book. Het oorspronkelijk script van John Yost en Maurice Wijnen werd opgewerkt tot een nog altijd aangenaam feestelijke voorstelling. Het verhaal over Mowgli, de ‘mensenwelp’ die opgroeit in de Indiaase jungle bij de wolven, is meeslepend en ontroerend.
Mowgli wordt gedanst door Simon Mual. Hij spreekt en zingt nauwelijks, maar steelt ieders hart met zijn fenomenale dans. Hij is katachtig, wolfachtig en aapachtig tegelijk. In een piepklein lendendoekje sluipt hij op handen en voeten over het podium, springt hij uit het niets boven in de nekken van zijn medespelers, jankt en gromt hij alsof hij nooit anders heeft kunnen communiceren. Hij is met andere woorden zo’n geloofwaardig dierachtig wezen dat het bijna vreemd aanvoelt als hij aan het eind van de voorstelling ineens als man rechtop staat en de zaal in kijkt.
Bij zijn dansprestatie verbleken de prestaties van zijn medespelers, die verdienstelijk zingen en wat bravig dansen. Maar deze onevenwichtigheid van de kwaliteiten van de performers staat het verhaal gelukkig niet in de weg.
Dat verhaal wordt verteld door zwarte panter Bagheera (Roberto de Groot) en voert langs de klunzige maar olijke Baloo de beer (Fred Butter), de vette swing van de apenkolonie, de verstoten, getormenteerde en wraaklustige tijger Shere Kahn, python Kaa en nog enkele figuren uit de bekende Disney-film. Maar de plot is in de musical complexer dan in de film. Het ‘mensendorp’ speelt een prominente rol. Achter het meisje op wie Mowgli verliefd wordt, gaat een hele wereld schuil; van jaaggrage, machtswellustige, ongewenste huwelijkskandidaat tot zachtaardige priester. Daarmee focust de musical explicieter dan de film op de spanning tussen de wetten van de jungle en de wetten van de mensen. In beide werelden heb je ‘goeien’ en ‘kwaaien’, vrienden en vijanden, zo blijkt. Mowgli’s gevecht met Shere Kahn spiegelt zijn ‘gevecht’ met de verloofde van zijn geliefde; veiligheid voelt het mensenjong zowel bij Baloo en Bagheera, als bij zijn lang geleden verloren mensenmoeder.
Naar het einde toe, als er een vloek moet worden gebroken, loopt het verhaal enigszins spaak en worden hier en daar wat bochten genomen die niet helemaal te volgen zijn, maar de lijn van de ‘wilde’ Mowgli die uitgroeit tot ‘koning van de jungle’ en tot man, staat fier overeind.
Foto: Boy Hazes
Het lijkt me dat deze voorstelling is gebaseerd op het originele boek van Rudyard Kipling, niet op de bekende Disney-film.
We hebben erg genoten van de voorstelling. Met veel mooie gevarieerde dans en zang compilaties. De bovenstaande kritische noot over het dansensemble is zeker niet voor alle dansers van toepassing. Een aantal zeer opvallende goede dansers waaronder de slang Kha waren indrukwekkend goed! Dansen, zingen, toneelspelen en gelijktijdig ook nog het bedienen van een handpop: kortom een superprestatie.
De zaal was vol met enthousiaste mensen en de aanwezige kinderen waren verrukt van het continue spannende verhaal en de gevarieerde voorstelling. Het moet een megaklus voor alle musicalartiesten zijn om in een hoog tempo de vele variaties en wisselende rollen te spelen en steeds weer tijdig om te kleden!
Kortom een geweldig leuk uitje voor kinderen en ouders/grootouders en wat al niet meer!!
Enorm genoten van deze afwisselende voorstelling. Heel gevarieerd met veel zang en dans. Prachtige kostuums. Balou de beer zorgde voor de komische momenten. De indrukwekkende slangen voor spanning en sensatie. Baghera de zwarte panter bewoog zich sierlijk. De rol van Mogli was prima gecast.
ik heb zeker genoten, ik herken het verhaal in de recensie niet echt, en het vergelijken met de walt disney versie, een beetje jammer dit betekent dat het vooronderzoek niet helemaal goed is gedaan, dit is nl de versie van Rudyard Kipling en niet van walt disney. Zeker een voorstelling voor het hele gezin, voor mij is het een aanrader.
Het lijkt me een heel leuke musical maar er staat dat het voor 6+ is. Kan iemand die er geweest is inschatten of het te moeilijk is voor een kindje van bijna vijf? Alvast bedankt!
Prachtige voorstelling zonder enige uitzondering heel goed geacteerd, gedanst en gezongen. Alleen met de aanbevolen leeftijd slaat men echt de plank mis. 6+: veel te jong. De teksten en de manier waarop met taal wordt omgegaan is aan te bevelen voor 10+. Je zag de kleintjes een voor een afhaken in deze voorstelling van 2 uur ((met pauze).
Ik begrijp dat het fijn is als de zaal vol zit, maar ouders haken af bij een volgende voorstelling, slecht voor de culturele opvoeding van kinderen. Jungle Book was ook heel leuk voor de ouders en nogmaals complimenten voor de cast !
De musical valt niet te vergelijken met de Dinsey-film! Beetje vreemd dat dit nog steeds gedaan wordt; de musical is immers gebaseerd op het boek van Rudyard Kipling.
Verder is deze recensie redelijk kloppend. Ik vind dat ze wat meer aandacht mochten besteden aan het prijzen van het acteerwerk, want het was echt veel beter dan ik verwachtte. Ik weet nog dat ik voor de musical dacht: ‘Tjonge, als ze maar een beetje kunnen acteren!’ en het ging mijn verwachtingen ver te boven.
Ook de karakters waren erg goed op het podium gezet, allemaal met hun eigen overdreven persoonlijkheid zoals je dat zou verwachten. Vooral Shere Khan vond ik een enorm leuk karakter, maar dat ben ik dan weer met mijn liefde voor slechteriken. Het dansen en zingen was heel erg goed. De special effects waren erg mooi en het gebruik van de spotlights was perfect gedaan.
Het verhaal viel niet compleet te volgen, dat zal ik toegeven, maar de rode draad valt telkens wel weer op te pakken. Dit maakt dat het voor kinderen misschien een beetje vaag is, maar de meeste jongeren die ik had gezien in de zaal leken er toch erg van te genieten.
Tenslotte zijn de liedjes erg catchy, en krijg je ze werkelijk NOOIT MEER UIT JE HOOFD.
Dit was mijn reactie op de review… En de reactie is eigenlijk nu zélf een recensie geworden. Haha, geëvolueerde reacties. Reactie, doe je recensie-aanval!!! HAHAha.. Nee? Ok.
Doei!!
als Disney fan en vooral van Jungle Book heb ik de eerste tekenfilm in 1967 in de bioscoop als operateur gedraaid. Deze overigens mooie musical is niet te vergelijken met de Disney versie.
En zeker af te raden voor kinderen. Veel te spannend en niet te volgen, Meer voor de ouderen die geïnteresseerd zijn in het nog oudere verhaal het boek van Kipling. Walt Disney heeft het boek geromantiseerd en er een kinderverhaal van gemaakt. Nogmaals alle lof voor deze musicalartiesten, kostuums en deccor, maar een teleurstelling voor die kinderen die denken dat hier de leuke liedjes uit de film live te horen zijn.