Actrice Henny Orri is dinsdagochtend op 96-jarige leeftijd overleden. Ruim 55 jaar lang stond ze op het toneel met toprollen bij de grote toneelgezelschappen uit haar tijd. Ze ontving daarvoor een Colombina en een Theo d’Or. (meer…)
Actrice Diane Lensink is op 19 december in Amsterdam overleden aan de gevolgen van kanker. Ze is 62 jaar geworden. Lensink was de dochter van de acteurs Ton Lensink (overleden in 1997) en Henny Orri en getrouwd met Wim van der Grijn. Samen kregen zij een zoon, Matteo van der Grijn.
Lensink studeerde aan de Amsterdamse Toneelschool waar zij in 1974 haar diploma behaalde, en speelde sinds 1978 bij Globe. In 1992 speelde zij de notarisvrouw in Een zwarte Pool, een toneelstuk van Karst Woudstra, bekroond met de Albert van Dalsumprijs, uitgebracht door het Nationale Toneel.
In 2009 maakte ze met haar moeder voor Bellevue de lunchvoorstelling Berm, over een moeizaam gesprek tussen moeder en dochter die elkaar eindelijk recht in de ogen kijken. Behalve actrice was Lensink ook oprichtster van een restaurant in Italië met kamers voor schrijvers, kluizenaars en levensgenieters. Hier schreef ze bovendien een boek over, Vinazza.
(Henny Orri en Diane Lensink in Berm (2009), foto: Ben van Duin)
Jeetje zeg daar schrikken we van. Van de zomer nog bij haar geweest in vinazza en een geweldige tijd gehad. Ze was toen al ziek maar had er alle hoop in. Een prachtige mooie en gedreven vrouw. Die ook nog eens geweldig koken kan en je het gevoel kan geven dat je thuis bent. Bah wat een klote ziekte is het toch. Ik wilde nog voor van de winter films voor haar branden. Sterkte voor de familie en Mario en de meiden. Gat wat afschuwelijk . Sterkte liefs Ina en Gonnie gerritsen
Fijne vrouw was het. Heb haar leren kennen in Vinazza en dat was een herinnering om nooit te vergeten. Spijt heb ik nu dat ik afgelopen zomer niet met de kinderen ben geweest en haar en de sfeer die zij daar creerde nog een keer had kunnen ontmoeten / meemaken. Ze neemt een hoop liefde van nabestaanden mee. Rust in vrede.
Een paar jaar geleden gelogeerd in Vinazza en Diana ontmoet ; prachtige levenslustige vrouw , genoten van haar kookkunst en gastvrijheid ……. en nu dit !!! Verdomme , maar je laat goeie herinneringen achter en dat kwam door jou , alleen maar door jou ; rust zacht , gep en hendrik
sterkte aan de achterblijvers.
Wij hebben een paar jaar geleden een weekje doorgebracht in Vinazza en genoten van Diane; haar gastvrijheid, haar kookkunsten en om thuis nog na te genieten, heerlijke olijfolie uit eigen boomgaard en huisgemaakte limoncello meegenomen en niet te vergeten het kookboek, waar wij nog regelmatig recepten uit koken. Ook wij hebben goede herinneringen aan Diane en Vinazza en zijn blij dat we dit unieke stukje Italie hebben mogen meemaken. Wij wensen haar familie, Mario en de meiden heel veel sterkte om dit grote verlies te dragen. Diane, rust zacht.
Liefs, Willem en Carla
Eind september waren we acht dagen bij Diane in Vinazza. Heerlijke tijd gehad. Genoten van de kookkunst, de omgeving en de gesprekken.
Ze signeerde mijn kookboeken en vertelde dat ze bezig was met een derde.
Helaas, het heeft niet meer zo mogen zijn. Die vreselijk rotziekte heeft haar ingehaald.
Sterkte voor Matteo en zijn gezin, Mevrouw Hennie en alle familie.
En ook sterkte voor Mario, Karina en Paola. Niemand die haar gekend heeft zal haar ooit vergeten.
AnneRie.
In de voorstelling ‘Spoorloos’, die we zelf bij Globe met Theu Boermans samen maakten, speelde Diane de rol van de vrouw die ernaar verlangde in Italie te wonen. ‘We eten hier tomaten in de winter!’ Was een zin die ik me van die rol herinner. Dus als ik aan Diane in Italie denk dan is dat altijd in de zomer, met tomaten. Ze was net eerder met een kind dan ik, dus ik ging kijken hoe dat was. Matteo lag in de wieg, Diane en Wim waren dolgelukkig, en ik zag dat het goed was…We waren al in hun huis in Italie toen onze zoon Bo net geboren was, 6 weken, toen was het nog een krotje. Een kikker ter grote van een kip gezien. Of heb ik dat gedroomd? Bij Diane heb ik voor het eerst pasta met pesto gegeten. Bo dus ook. Ze was voor mij een koppel met Elja, Baal. Ook dood. Onvoorstelbaar. Dag lieve Diane. Liefs Moon
Lieve Diane, heerlijk eten in een aardse omgeving. In juni 2012 nog met jou en andere gasten opgetrokken met planten en kruiden in de omgeving.
Een unieke ervaring met Marinella, die daar zoveel over weet.
Het is te snel gegaan. Daar blijven nu Mario, Karina en Paola achter…
Vinazza zonder Diane is zo ondenkbaar.
Ik neem al het goede van die plek mee….en heb nog olijfolie.
De Limoncello is al op…
Ik drink een goed glas op jouw leven aan de andere kant …
In mijn herinnering leef je voort!
Vaarwel Diane
We schrikken van dit bericht. Veel te jong toch! Wij waren in 2008 in Vinazza, een onvergetelijke bijzondere vakantie, door de gezelligheid, het heerlijke eten van Diane, de hele sfeer en rust, de eenvoud, Mario, Baldo, alles. We wensen haar familie en haar Vinazza-familie veel sterkte.
vierde mijn 65e met broers, was een unieke tijd, op de laatste avond, begin juni moest ze naar Amsterdam, we hoopten dat het om een leuke reden was, maar ze antwoordde niet, we begrijpen nu waarom, we zullen ons kleine reisje koesteren en het verblijf op háár plek met liefde in herinnering houden, alle sterkte voor haar dierbaren,Yvonne
Begin jaren zeventig gingen we met onze kinderen naar Ventimiglia. Zo af en toe gingen we de bergen in, richting Pigna. Om nog eens oude herinneringen op te halen wilden we nog eens daar naar toe en kwamen op internet Diana tegen.
Oltro Po besproken en in september 2013 een week bij haar verbleven.
Hoewel we er niet over gesproken hebben wisten we dat Diane ziek was. We hebben haar in die week leren kennen als een geweldige vrouw, die nog veel ambities had. Ze had nog veel plannen voor 3013.
Olijfolie, limoncello en honing, alsmede een gesigneerd kookboek van haar meegenomen om thuis nog even na te kunnen genieten van een heerlijke week.
En nu dit…… het is niet te bevatten dat Diane er niet meer is. We zijn blij dat we haar hebben ontmoet. Sterkte voor Karina, Paola en Mario!
Diane, rust zacht
Ook wij hebben genoten van Vinazza, Diane en Mario. Zo’n prachtige plek om tot rust te komen en te genieten van de mooie dingen in het leven. En zeker het heerlijke eten, alles met zoveel liefde en toewijding gemaakt. We werden ’s nachts weleens wakker van de wilde zwijnen die dan de moestuin weer hadden omgespit. Daar waren Diane en Mario niet blij mee. Vooral herinner ik me de levenslust van Diane die daar zo in haar element was. een geweldige gastvrouw! En wat vreselijk om te horen dat ze er niet meer is. Veel sterkte voor allen die haar lief hadden.
Hier schrok ik echt van, afgelopen zomer zijn we nog bij haar in Vinazza geweest en hebben er een geweldige week gehad, heerlijk gegeten van het door haar zelf gekookte en geteelde eten en een fijne kamer midden in de natuur, ze zal gemist worden en niet alleen door ons
Hallo wim van der grijn,
Ontzettend om te lezen dat diane lensink overleden is.
Ik volgde jullie steeds via mail, krant ed.
En nu ook jullie zoon matteo.
Ik ken je nog van school in schoonhoven.
Groet ria van der klugt
Heb dit vreselijke nieuws nu pas vernomen …..vroeg me al af waar de heerlijke nieuwsbrieven bleven. Heb een aantal keren met Diane gemaild en was moed aan het verzamelen om met enorme hoogtevrees toch naar Vinazza te gaan ! Nu hoeft dat niet meer , Diane was Vinazza…..resteren alleen nog haar prachtige kookboeken, voor mij althans. Heel veel sterkte voor iedereen die haar lief was… Carina.
Ik zie nu pas (bijna een jaar na dato !) dit bericht en ben echt geschokt. Wat erg voor moeder Hennie om op haar leeftijd haar dochter en voor zoon Matteo om zijn moeder te verliezen.
Ik was nooit in Vinazza, maar ben een oude schoolvriendin en was in 2012(?) naar de voostelling van Berm, waar ik Diane en haar moeder gesproken heb. Een leuke ontmoeting na al die jaren. Had nooit kunnen vermoeden dat zij nog maar zo kort zou leven. Ik ben er echt verdrietig van. Veel sterkte voor een ieder die haar lief was. Nora
Alweer ’n jaar geleden!
Denk nog vaak terug aan Diane!
Aan Casa Doro
Aan de bibliotheek,die ze zo mooi had laten maken!
Aan ’t inrichten ervan.
Aan de heerlijke lunches,die ze ,klimmend als’n berggeit,langs ’t smalle pad boven bracht!
Aan ’t heerlijke eten,dat ze bereidde voor haar gasten!
Aan haar passie voor koken en haar gastvrijheid!
Aan Mario,de onmisbare!
Aan alles,wat ’t verblijf in Vinazza kleurde!
Ja,zelfs aan Waldo,die rondsprong en elke gast herkende!
Wat zou Vinazza zonder Diane zijn?
Ruim een jaar geleden is Diane overleden en ik las het deze week pas in een interview met Matteo. We zijn in 2004 in Vinazza geweest en kijken nog altijd terug op bijzondere vakantie.De goede sfeer, het lekkere eten en de gastvrijheid van Diane. Nog altijd maak ik lasagne volgens haar recept. Onvoorstelbaar dat ze er niet meer is. Veel sterkte voor alle naasten.